Κυριακή 31 Ιουλίου 2011

Δωρεάν 1000 τραγούδια του Μίκη Θεοδωράκη.

  Ένα ενδιαφέρον ιστολόγιο μας προσφέρει δωρεάν για κατέβασμα στον υπολογιστή μας 1000 τραγούδια του Μίκη Θεοδωράκη με τη σύμφωνή του γνώμη, μια και ο ίδιος δηλώνει: "Για να φτάσουν τα τραγούδια μου σε κάθε γωνιά της ελληνικής γης σε κάθε πτυχή της ελληνικής ψυχής..." 
(Για να μεταβείτε στο ιστολόγιο, κάντε κλικ στην παραπάνω εικόνα)

Ιστοσελίδα με web κάμερες από την Ελλάδα.

  Μια πολύ ενδιαφέρουσα ιστοσελίδα με κάμερες από όλη την Ελλάδα, μας μεταφέρει σε διάφορα μέρη της πατρίδας μας, δίνοντάς μας τη δυνατότητα να τα δούμε "ζωντανά" 24 ώρες το 24ωρο!
   Η ιστοσελίδα μπορεί να αξιοποιηθεί για το μάθημα της Γεωγραφίας της Ε' Δημοτικού. 
(Για να μεταβείτε στην ιστοσελίδα, κάντε κλικ στην παραπάνω εικόνα)

Παρασκευή 29 Ιουλίου 2011

Μου είπαν ότι είναι σχολείο...

  Μια ταινία των μαθητών της Α΄ τάξης του 41ου ΓΕΛ Αθήνας που συμμετείχαν στο πολιτιστικό πρόγραμμα "Εικόνα-Ήχος" τη σχολική χρονιά 2009-2010 (Βραβείο Δικαιωμάτων του Παιδιού του Κάμερα Ζιζάνιο στο Ελληνικό Διαγωνιστικό Τμήμα του Φεστιβάλ Κινηματογράφου Ολυμπίας για Παιδιά και Νέους 2010).
  Περιγραφή
  Μπορεί ένα σχολείο στο κέντρο της Αθήνας να είναι τόσο καλά προσαρμοσμένο στο περιβάλλον γύρω του ώστε να περνάει απαρατήρητο ακόμα και από τους γείτονες; 
  Μπορούν δύο σχολεία να λειτουργούν ταυτόχρονα σε μία τετραώροφη πολυκατοικία; Και οι μαθητές/τριες πώς αισθάνονται; Ένα ντοκιμαντέρ που θα απαντήσει στα ερωτήματα αυτά και ίσως γεννήσει άλλα.

Πέμπτη 28 Ιουλίου 2011

Celestia - Ένα αστεροσκοπείο στον υπολογιστή μας!

  Το Celestia είναι ένα πρόγραμμα το οποίο μετατρέπει τον υπολογιστή μας σε ένα εικονικό αστεροσκοπείο. 
  Μέσα από το Celestia μπορούμε να παρατηρήσουμε σε τρισδιάστατο περιβάλλον το σύμπαν και ότι άλλο βλέπουμε μέσα από ένα τηλεσκόπιο, όπως πλανήτες, δορυφόρους, κομήτες, ηλιακά συστήματα, νεφελώματα κτλ.
   Τέλος, υπάρχει και σελίδα του προγράμματος που περιλαμβάνει έξτρα addons, για να κάνετε ακόμα ποιο ρεαλιστικό το σύμπαν!
   Το πρόγραμμα, ανάλογα με το λειτουργικό σύστημα που έχετε, μπορείτε να το κατεβάσετε από εδώ.
Πηγή: www.dwrean.net

Δευτέρα 25 Ιουλίου 2011

Πέθανε ο Μιχάλης Κακογιάννης!

  Σε ηλικία 89 χρονών πέθανε τις πρώτες πρωινές ώρες ο δημιουργός της «Στέλλας» και του κινηματογραφικού «Ζορμπά», ο Ελληνοκύπριος σκηνοθέτης Μιχάλης Κακογιάννης. Την Πέμπτη 28 Ιουλίου θα τελεστεί η κηδεία του, δημοσία δαπάνη, ενώ σύμφωνα με επιθυμία του θα ταφεί στον περίβολο του Ιδρύματος «Μιχάλης Κακογιάννης». 
  Ο διάσημος σκηνοθέτης ήταν βραβευμένος διεθνώς, και είχε να επιδείξει ένα μοναδικό έργο στον κινηματογράφο, το θέατρο και την όπερα. Από το 1950 έως το 2005 σκηνοθέτησε 15 ταινίες, 36 θεατρικά έργα και 7 όπερες στην Ελλάδα, τις Η.Π.Α. και την Ευρώπη. Πριν από λίγες μέρες είχε εισαχθεί στο νοσοκομείο Ευαγγελισμός με αναπνευστικά και καρδιολογικά προβλήματα, όπου και νοσηλεύθηκε τις τελευταίες δέκα μέρες.
   Από τους πρωτοπόρους του μεταπολεμικού ελληνικού σινεμά, ο Μιχάλης Κακογιάννης σκηνοθέτησε διεθνείς επιτυχίες που έκαναν διάσημο τόσο αυτόν όσο και την Ελλάδα στο εξωτερικό όπως η «Στέλλα» και ο «Ζορμπάς». Παρόλη την διεθνή επιτυχία και αναγνώριση ο βραβευμένος σκηνοθέτης, αρνήθηκε μια καρριέρα αποκλειστικά Χολιγουντιανή για έναν κινηματογράφο και μια πορεία στο θέατρο προσανατολισμένα στην ποιότητα. Μια λαμπερή και δημιουργική πορεία και το κοινωφελές ίδρυμα για τη μελέτη και διάδοση των δύο τεχνών είναι η παρακαταθήκη, που ο Μιχάλης Κακογιάννης άφησε δημιουργόντας με πάθος.
Από την Κύπρο στην μεγάλη οθόνη, μέσω Λονδίνου
   Ο Μιχάλης Κακογιάννης γεννήθηκε στη Λεμεσό της Κύπρου τον Ιούλιο του 1922 και  γύρισε τον κόσμο δημιουργόντας «ως πλάνητας με προίκα και εφόδιο την ελληνικότητα, που έφερα μέσα μου, αρετή όντως», όπως έγραψε στη βιογραφία του με τίτλο «Σε πρώτο πλάνο».
   Σπούδασε Νομική στην Αγγλία και πήρε το δίπλωμά του, βάζοντας παράλληλα τις βάσεις της καλλιτεχνικής πορείας του. Τα πρώτα χρόνια του Β' Παγκόσμιου Πόλεμου, ο νεαρός Κακογιάννης εργαζόταν στο BBC, στέλνοντας μηνύματα δύναμης με τις εκπομπές του στους  Έλληνες της κατεχόμενης χώρας του, ενώ παράλληλα παρακολουθούσε σκηνοθεσία θεάτρου στο Ολντ Βικ. Άρχισε να δουλεύει επαγγελματικά ως ηθοποιός με ζενίθ της πορείας του τον πρωταγωνιστικό ρόλο του «Καλιγούλα», για τον οποίο τον διάλεξε ο ίδιος ο Αλμπέρ Καμί και τον σκηνοθέτησε ο Αλέξης Σολομός, που  τότε ζούσε στο Λονδίνο. Εκεί γνωρίστηκε και με τον Δημήτρη Χορν, που φιλοξένησε στο Λονδίνο κι εκεί  ο Νάνος Βαλαωρίτης του υπέβαλε την ιδέα να γράψει το πρώτο του σενάριο με βάση την «Ερόικα» του Κοσμά Πολίτη, που έγινε αργότερα ταινία. Η δε γνωριμία του με τον Δημήτρη Χορν και η φιλία τους, όταν γύρισαν στην Αθήνα, τον έφερε  σε επαφή με την Έλλη Λαμπέτη και από εκεί προέκυψε το «Κυριακάτικο ξύπνημα».
   Η ταινία προβληθηκε στις Κάννες και άνοιξε το φεστιβάλ του Εδιμβούργου εκκινώντας μια διεθνή πορεία. Όταν η «Στέλλα» με τη Μελίνα, κατέλαβε σαν ταινία - μύθος το πανί, μπορεί οι κριτικές να μην τις χαρίστηκαν -ειδικά αυτές που είχαν αριστερή προέλευση-, όπως άλλωστε έσπευσαν να καταδικάσουν το «Κορίτσι με τα μαύρα» με τη Λαμπέτη, το Λονδρέζικο κοινό όμως τις αγνόησε κάνοντας ουρές.
   Ακολούθησε  η «Ηλέκτρα» με την Ειρήνη Παπά, ταινία χρηματοδοτημένη από τη United Artists και ο «Ζορμπάς» με τον οποίο εδραίωσε απόλυτα την καριέρα του, αλλά και "αποθέωσε" μια άλλη ελληνικότητα.
   Ο εμβληματικός «Ζορμπάς» του άνοιξε τις πόρτες και από τις δύο πλευρές του Ατλαντικού όπου ανέβασε κλασικό ρεπερτόριο σε Αμερική και Ευρώπη, όπερα, αλλά συχνά και τραγωδίες. Ο Κακογιάννης παρουσίασε για πρώτη φορά τις «Τρωάδες» στο Φεστιβάλ των Δύο Κόσμων στο Σπολέτο της Ιταλίας και ξανά στη Νέα Υόρκη και το Παρίσι, πριν τις μεταφέρει στον κινηματογράφο με την Κάθριν Χέπμπορν ως Εκάβη.
Ζώντας με πάθος μπρος και πίσω από την κάμερα
   Όπως είχε πει  ο ίδιος, μόλις είχε σκηνοθετήσει «Οιδίποδα Τύραννο» για το Εθνικό Θέατρο της Ιρλανδίας, όταν έμαθε για την εισβολή στην Κύπρο. Σκηνοθέτησε  το δραματοποιημένο ντοκιμαντέρ «Αττίλας 1974» με μια ματιά μοναδική. 
   «Ο ''Αττίλας 74'' δεν είναι μία ταινία που σκηνοθέτησα εγώ» είχε πει. «Τη σκηνοθέτησε η Ιστορία κι εγώ απλώς κατέγραψα τα γεγονότα. 'Οσο καλύτερα μπορούσα και λειτουργώντας ως καθρέφτης τους. Μόλις έμαθα για την εισβολή, ότι οι Τούρκοι μάς είχαν μαχαιρώσει στην πλάτη, σκέφτηκα πως κανονικά θα έπρεπε να πάω και να καταταγώ στην Κυπριακή Εθνοφρουρά. Δεν ήμουν, όμως, ικανός να χρησιμοποιήσω άλλο όπλο εκτός της κινηματογραφικής μηχανής. Και μ΄αυτή πολέμησα τελικά».
   Σε όλη τη διάρκεια της δικτατορίας ο Κακογιάννης δεν είχε έρθει στην Ελλάδα, μιας και ήταν από τους πρώτους που καταδίκασε το καθεστώς των συνταγματαρχών στα γαλλικά ραδιόφωνα και συνεργάστηκε ειδικά με τη Μελίνα στον αντιδικτατορικό αγώνα.
   «Έζησα καλή ζωή, ασχέτως αν ποτέ δεν έκανα οικογένεια. Αγάπησα πλάσματα, που με μεγαλύτερη παραφορά αγάπησαν εμένα, έσπασα συχνά τις ερωτικές συμβάσεις, που η τρέχουσα ηθική επέβαλλε. Αγάπησα πολύ περισσότερο, ωστόσο, τη δουλειά μου», έλεγε χαρακτηριστικά. Το πάθος του για την δουλειά του υπήρξε παντού γύρω μας από τον νυχτερινό φωτισμό των μνημείων της Ακρόπολης.
   Ήταν ικανός να συγκρούεται με οποιονδήποτε, ακόμα και με φίλους προκειμένου να προστατεύσει την δουλειά του, όπως έγινε με τη Μαρία Κάλλας, όταν ένιωσε πως επενέβαινε στη διδαχή ενός ρόλου προς μία πρωταγωνίστριά του. Και να αφοσιώνεται το ίδιο είτε υπέγραφε τους «Μποέμ» στο «Τζούλιαρντ» της Νέας Υόρκης, είτε την «Όμορφη πόλη» στο αθηναϊκό «Παρκ», είτε συμμετείχε στην δημιουργία του συλλόγου «Οι φίλοι της Αθήνας».
   Ο Μιχάλης Κακογιάννης τιμήθηκε για την προσφορά του με πολλές διακρίσεις σε Ελλάδα,  Κύπρο και εξωτερικό. Βραβεύθηκε από την Ακαδημία Αθηνών για την προσφορά του στο έθνος, από το Φεστιβάλ Θεσσαλονίκης για το συνολικό έργο του και αναγορεύθηκε διδάκτωρ Τεχνών στο Columbia College, και επίτιμος διδάκτωρ στο Πανεπιστήμιο Αθηνών, στο Πανεπιστήμιο Κύπρου και στο Αριστοτέλειο Πανεπιστήμιο Θεσσαλονίκης. 
Πηγή: Ελευθεροτυπία

Κυριακή 24 Ιουλίου 2011

Οι βαριές πανοπλίες οδηγούσαν σε ήττα!

Απεικόνιση από την μάχη της Αζινκούρ στην οποία, σύμφωνα με τους ειδικούς, οι Γάλλοι έχασαν επειδή φορούσαν βαριές πανοπλίες.
  Μια νέα έρευνα αποκαλύπτει ότι καθοριστικός παράγοντας της νίκης ή της ήττας σε μια μάχη κατά την διάρκεια του Μεσαίωνα δεν ήταν ο αριθμός των στρατευμάτων ή οι ικανότητες των αξιωματικών και των στρατιωτών αλλά οι φορεσιές των μαχητών. Σύμφωνα με τους ερευνητές οι βαριές πανοπλίες δημιουργούσαν τελικά στρατηγικό μειονέκτημα στους πολεμιστές που τις χρησιμοποιούσαν «υποχρεώνοντας» τους σε ήττα.
Η μάχη του Αζινκούρ
  Ομάδα ειδικών από μεγάλα πανεπιστήμια της Μ.Βρετανίας και της Ιταλίας (Οξφόρδης, Μιλάνου κ.α.) πραγματοποίησe πειράματα στα οποία εθελοντές ντυμένοι με αντίγραφα πανοπλιών του 15ου αιώνα περπατούσαν ή έτρεχαν σε διαδρόμους γυμναστικής. Οι πανοπλίες της εποχής ήταν πολύ βαριές αφού ζύγιζαν από 30-50 κιλά,  γεγονός, που όπως είναι ευνόητο, δυσχέραινε τις κινήσεις αλλά και την αντοχή των πολεμιστών.
  Σύμφωνα με τους ερευνητές η χρήση αυτών των πολύ βαριών πανοπλιών οδήγησε στην ήττα τον γαλλικό στρατό απέναντι στους Άγγλους στην ιστορική μάχη του Αζινκούρ το 1415. Αν και οι Γάλλοι υπερείχαν αριθμητικά αφού υπολογίζεται ότι είχαν τριπλάσιο στρατό από εκείνο των Άγγλων τελικά έχασαν την μάχη.
  Όπως φαίνεται, η απόσταση που χρειάστηκε να διανύσουν οι γάλλοι ιππότες φορώντας την πανοπλία τους τούς έκανε πιο αργούς και δυσκίνητους με αποτέλεσμα να είναι εύκολος στόχος για τους Άγγλους τοξότες. Επιπλέον όταν τελικά έφτασαν πρόσωπο με πρόσωπο με τους Άγγλους οι γάλλοι ιππότες ήταν πολύ εξαντλημένοι και αντιμετωπίστηκαν αποτελεσματικά από τους λιγότερους αλλά ξεκούραστους και πιο ευέλικτους αντιπάλους τους
Επιβεβαίωση
  Η έρευνα που δημοσιεύεται στην επιθεώρηση «Proceedings of the Royal Society B» επιβεβαιώνει την άποψη διάφορων ιστορικών ερευνητών σύμφωνα με την οποία τα αιτία της ήττας των Γάλλων ήταν ο βαρύς εξοπλισμός τους σε συνδυασμό με την απόφαση των επιτελών τους να ξεκινήσουν την επίθεση πολύ μακριά από τις θέσεις των Άγγλων. Ο συνδυασμός αυτός αποδείχθηκε τελικά συνδυασμός της ήττας. 
Πηγή: Θ. Λαϊνάς, Το Βήμα

Σάββατο 23 Ιουλίου 2011

Ακριβή μου Ελλάδα!


  Γιατί η Ελλάδα είναι από τις πιο ακριβές χώρες της Ευρωπαϊκής Ένωσης;
  Μια από τις εξηγήσεις που συχνά παρουσιάζεται είναι η εισαγωγή του ευρώ, η οποία πράγματι προκάλεσε αυξήσεις σε όλες τις ευρωπαϊκές χώρες: η εκπομπή ξεκινά με εικόνες από την Ρώμη, όπου το 2003 ένα αυθόρμητο κίνημα φτωχών λεηλάτησε σούπερ μάρκετ και καταστήματα «απαλλοτριώνοντας» προϊόντα που είχαν ανατιμηθεί. Γιατί όμως ειδικά η Ελλάδα επηρεάστηκε από την εισαγωγή του ευρώ περισσότερο από κάθε άλλη χώρα της Ευρωζώνης;
  Αναζητώντας την απάντηση η εκπομπή βουτάει στα άδυτα της ελληνικής κοινωνίας: καρτέλ, ολιγοπώλια και μυστικές συμφωνίες, κρατικά μονοπώλια, κυκλώματα της παρά-οικονομίας, πολυεθνικές, μεσάζοντες, διαφθορά, τράπεζες, αλλά και η… ελληνική νοοτροπία.
  Ο φακός της εκπομπής παρακολούθησε ένα γεωργικό προϊόν από το χωράφι του αγρότη μέχρι το πιάτο του καταναλωτή. Οι αγρότες είναι υποχρεωμένοι να πουλούν τόσο φθηνά, ώστε πολλές φορές αφήνουν τα προϊόντα τους να σαπίσουν στο χωράφι γιατί δεν τους συμφέρει να τα μαζέψουν. Αλλά τα ίδια προϊόντα καταλήγουν στον καταναλωτή σε ακριβές τιμές, γιατί μεσολαβεί ένα ολόκληρο κύκλωμα μεσαζόντων που πολλές φορές κινείται και δρα την νύχτα, έξω από την κεντρική λαχαναγορά του Ρέντη.
  Η εκπομπή αναλύει και τις δραματικές κοινωνικές συνέπειες της ακρίβειας: τη δημιουργία των «νεόπτωχων», μιας κοινωνικής ομάδας που αποκλείεται από την κοινωνική ζωή και της οποίας ο αριθμός μεγαλώνει. Σύμφωνα με τις τελευταίες εκτιμήσεις του ΕΚΚΕ (Εθνικό Κέντρο Κοινωνικών Ερευνών) πάνω από δύο εκατομμύρια Έλληνες ζουν σήμερα κάτω από το όριο της φτώχειας*. Μπορεί η ακρίβεια και οι κοινωνικές της επιπτώσεις να αντιμετωπιστούν;
Ημερομηνία προβολής: 20-6-2005
*Το όριο υπολογίζεται στα 6.000 ευρώ ετήσιο εισόδημα ανά άτομο και στα 13.608 ευρώ ετήσιο εισόδημα όταν πρόκειται για τετραμελή οικογένεια.
Πηγή: www.tvxs.gr

Παρασκευή 22 Ιουλίου 2011

Πρώτο βραβείο από τη Microsoft στους «Αλανιάρηδες»!

  Πήγαν, εντυπωσίασαν και επέστρεψαν με το πρώτο βραβείο στις αποσκευές τους. Ο λόγος για τους δύο Ελληνες φοιτητές, Γιώργο Κρακατσιώτη και Ευάγγελο Πτερνέα, που πρώτευσαν στον ετήσιο διαγωνισμό της Microsoft στη Νέα Υόρκη. 
 Ο Γ. Κρακατσιώτης και Ευ. Πτερνέας έκλεψαν την παράσταση με το Touring Machine.
  Οι δύο συμπατριώτες μας αποτελούσαν την ομάδα «Αλανιάρηδες» και είχαν ήδη κερδίσει στον ελληνικό τελικό του φοιτητικού διαγωνισμού της ίδιας εταιρείας. Φέτος, η εργασία τους πάνω στη διαλειτουργικότητα (κατηγορία Interoperability Challenge) κατατάχτηκε αρχικά στην τελική τριάδα των διαγωνιζομένων και ήταν το «εισιτήριό» τους (κυριολεκτικά και μεταφορικά) για τη Νέα Υόρκη.
   Εκεί, στο περίφημο Lincoln Center, οι δύο Ελληνες φοιτητές του Οικονομικού Πανεπιστημίου Αθηνών -ο Γιώργος είναι υποψήφιος διδάκτορας και ο Βαγγέλης μεταπτυχιακός φοιτητής- έκλεψαν την παράσταση με το Touring Machine, έναν ηλεκτρονικό ξεναγό που σε ταξιδεύει σε μουσεία, αρχαιολογικούς χώρους και εκθέσεις.
   Ο διαγωνισμός Imagine Cup ξεκίνησε με τη συμμετοχή 350.000 ανθρώπων απ' όλο τον κόσμο περίπου πριν από έναν χρόνο. Επιλέχτηκαν 100 projects, από τα οποία προέκυψε η κορυφαία 8άδα, και τελικά, τρεις μόνο διαγωνιζόμενες ομάδες ταξίδεψαν στη Νέα Υόρκη και παρουσίασαν τις εργασίες τους από τις 8 ώς και τις 13 Ιουλίου, στον ειδικό χώρο του Lincoln Center (όπου η είσοδος επιτρεπόταν μόνο με πρόσκληση και αφορούσε κυρίως ανθρώπους από εταιρείες πληροφορικής), που είχε ετοιμάσει η διοργανώτρια εταιρεία Microsoft.
   «Εμείς απλώς εξελίξαμε ένα πρόγραμμα που εκπονήσαμε σταδιακά στην ομάδα επεξεργασίας φυσικής γλώσσας, υπό την καθοδήγηση του καθηγητή μας Ιωνα Ανδρουτσόπουλου», λέει ο Γιώργος Καρακατσιώτης. «Στην ουσία κάναμε μια μετάβαση από το ερευνητικό στάδιο της εργασίας στο επιχειρηματικό και δημιουργήσαμε αυτόν τον εξατομικευμένο ηλεκτρονικό ξεναγό και που δεν μοιάζει με κανένα άλλο παραπλήσιο εργαλείο που κυκλοφορεί αυτή τη στιγμή», συμπληρώνει. Ο εκ των νικητών τονίζει πως «υπάρχει μεγάλο ενδιαφέρον από τη διοργανώτρια εταιρεία για εργασίες πάνω στη συνδεσιμότητα διαφορετικών τεχνολογιών, ακόμη και διαφορετικών μεταξύ τους λογισμικών».
   Το Touring Machine χρησιμοποιεί τη μηχανή φυσικής γλώσσας NaturalIOWL, που αναπτύχθηκε από την ίδια ομάδα του πανεπιστημίου. Οι δύο νικητές μοιράστηκαν 8.000 $ που συνόδευαν το πρώτο βραβείο. Αξίζει να σημειωθεί πως το ενδιαφέρον των μέσων ενημέρωσης των ΗΠΑ ήταν ιδιαίτερα έντονο, ιδίως τις πρώτες ημέρες των παρουσιάσεων των projects.
   Οσο για το μέλλον; Ο Γιώργος έχει δεχθεί προτάσεις για διδακτορικό από πανεπιστήμια του εξωτερικού, αλλά, όπως λέει, «θα προτιμήσω την Ελλάδα -σε κάθε περίπτωση δεν με πολυγοητεύει η Αμερική, είμαι περισσότερο προσανατολισμένος στον ευρωπαϊκό τρόπο ζωής».
Πηγή: Ρουτσώνης Δημήτρης, Ελευθεροτυπία

Αθόρυβο, οικονομικό, «καθαρό» και ασφαλές!

  Νέα διάκριση πέτυχε η ομάδα TUC Eco Racing του Πολυτεχνείου Κρήτης σε Διεθνή Διαγωνισμό Οικονομίας Καυσίμου. Παράλληλα, κατέκτησε την πρώτη θέση σε διαγωνισμό ασφάλειας οχημάτων.
  Η ομάδα TUC Eco Racing με το πρωτότυπο μονοθέσιο όχημά της.
   Και όλα αυτά χάρη στο ER11, ένα πρωτότυπο μονοθέσιο όχημα, το οποίο διαθέτει κυψέλες καυσίμου υδρογόνου και κινείται με ηλεκτρικό κινητήρα, εκπέμποντας μηδενικούς ρύπους προς την ατμόσφαιρα και παρέχοντας αθόρυβη μετακίνηση. Οπως επισημαίνουν τα μέλη της ομάδας, το Πολυτεχνείο Κρήτης συμμετείχε φέτος, για τέταρτη φορά, στο διεθνή μαραθώνιο οικονομίας καυσίμου Shell Eco Marathon 2011, που πραγματοποιήθηκε (26-28 Μαΐου) στην πίστα Eurospeedway Lausitz, στη Γερμανία. Σ' αυτόν συμμετείχαν 212 ομάδες εκπαιδευτικών ιδρυμάτων απ' όλο τον κόσμο.
   Στη μεγάλη κατηγορία οχημάτων του διαγωνισμού, δηλαδή τα οχήματα πόλης (Urban Concept), στην οποία η ομάδα TUC Eco Racing συμμετείχε με το ER11 (το μόνο ελληνικό ΑΕΙ), πήραν μέρος 64 ομάδες.
   Στο νέο όχημα που παρουσίασε η ελληνική ομάδα (εξέλιξη του περσινού μοντέλου), προστέθηκαν αρκετά νέα συστήματα, που στόχο είχαν τόσο την ασφάλεια όσο και τη συνεχή ενημέρωση του οδηγού, όπως η καταγραφή δεδομένων κατά τη διάρκεια του αγώνα από αισθητήρες και η παρουσίασή τους σε οθόνη αφής και η εξέλιξη ενός καινοτόμου ηχητικού συστήματος προειδοποίησης πεζών, δικυκλιστών και ατόμων με ειδικές ανάγκες. Αυτά έφεραν και τη διάκριση καθώς η ομάδα επέστρεψε με ένα ακόμη τρόπαιο, την πρώτη θέση στον Διαγωνισμό Ασφάλειας οχημάτων (ADAC Safety Award).
   Η επιτυχία αυτή αποκτά ακόμα μεγαλύτερη σημασία, καθώς βρέθηκαν στην πρώτη θέση για δεύτερη συνεχόμενη χρονιά, το οποίο επιτυγχάνεται σπάνια από μία ομάδα.
Ωστόσο, στο όχημα ER11 έγιναν σημαντικές βελτιώσεις και σε άλλους τομείς (ηλεκτρικά και μηχανικά συστήματα), ώστε να αποκτήσει καλύτερη ποιότητα κύλισης και να βελτιωθεί η κατανάλωση καυσίμου.
   Και αυτός ο στόχος επετεύχθη, καθώς η ομάδα κατάφερε επίδοση 45 Km/KWh. Βελτίωσε έτσι την περσινή επίδοσή της και κατετάγη τελικά στην 8η θέση της κατηγορίας της.
Η ομάδα του 2011 αποτελείται από τους: Σπανουδάκη Χρόνη, Πιπερίδη Σάββα, Τσινάρη Γιάννη, Ευσταθίου Δημήτρη, Στρατηγό Γιάννη, Πέτρου Τάσσο, Τζανάκη Θάνο και Τσουρβελούδη Νίκο και υποστηρίζεται από το Διατμηματικό Εργαστήριο Εργαλειομηχανών και το Εργαστήριο Ευφυών Συστημάτων και Ρομποτικής του Τμήματος Μηχανικών Παραγωγής και Διοίκησης.
   Περισσότερες πληροφορίες στο site της ομάδας: www.tucer.tuc.gr
Πηγή: Λυβιάκης Γιάννης, Ελευθεροτυπία

Πέμπτη 21 Ιουλίου 2011

Εντυπωσιακές φωτογραφίες από την επιστροφή του Αtlantis.

Πηγή: Reuters

Τα διαστημικά λεωφορεία πέρασαν στην ιστορία.

  Το διαστημικό λεωφορείο Atlantis ολοκλήρωσε την τελευταία του αποστολή-και μαζί την εποχή των διαστημικών λεωφορείων- σήμερα Πέμπτη, όταν προσγειώθηκε επιτυχώς στο διαστημικό κέντρο Κένεντι. 
  Το μεγάλο και περιπετειώδες ταξίδι των αμερικανικών διαστημικών λεωφορείων έφτασε στο  τέλος του μετά από 30 χρόνια, καθώς το Atlantis ακούμπησε το διάδρομο προσγείωσης στο Ακρωτήριο Κανάβεραλ της Φλώριδα λίγο πριν χαράξει. Το τετραμελές πλήρωμα του Atlantis επέστρεψε  μετά την αποστολή ανεφοδιασμού του Διεθνούς Διαστημικού Σταθμού, που κράτησε 13 ημέρες βάζοντας τέλος σε μια ολόκληρη περίοδο διαστημικών ταξιδιών, που η Αμερικανική κυβέρνηση αποφάσισε κυρίως λόγω του υψηλού κόστους τους. 
   Παρά την "άβολη" ώρα πλήθος ανθρώπων μαζεύτηκε για να δει την τελευταία προσγείωση διαστημικού λεωφορείου. Προσγείωση η οποία είναι και συναισθηματικά φορτισμένη καθώς το τέλος των διαστημικών λεωφορείων θα σημάνει την απόλυση 3000 περίπου ανθρώπων που δούλευαν στο συγκεκριμένο πρόγραμμα.
   Το διαστημικό λεωφορείο που φέρει το όνομα της χαμένης Ατλαντίδας πάντως θα περάσει το υπόλοιπο της ζωής του ως έκθεμα μουσείου καθώς η NASA αποσύρει όλα τα διαστημικά λεωφορεία για να κατασκευάσει διαστημόπλοια που θα μπορούν να μας μεταφέρουν μακρύτερα στο διάστημα.
   Προς το παρόν βέβαια το αμερικανικό διαστημικό πρόγραμμα δεν έχει κανένα  σκάφος που να μπορεί να μεταφέρει αστροναύτες εκτός της γήινης ατμόσφαιρας και η κυβέρνηση έχει καλέσει τον ιδιωτικό τομέα να αναλάβει δράση, με πληροφορίες να θέλουν κάποιες ιδιωτικές εταιρείες να κατασκευάζουν ήδη σκάφη.
   Μέχρι να ολοκληρωθούν όμως, οι Αμερικανοί αστροναύτες θα μεταφέρονται στον Διεθνή Διαστημικό Σταθμό, από ρωσικά σκάφη Σογιούζ στα οποία θα πληρώνουν ακριβότατο “κόμιστρο”.
   Το επόμενο διαστημόπλοιο της NASA σχεδιάζεται ήδη και οι πρώτες προδιαγραφές του θα παρουσιαστούν στο Αμερικανικό Κονγκρέσο πριν το τέλος του καλοκαιριού. Το σκάφος θα έχει κωνικό σχήμα και θα λέγεται “Orion” (Ωρίωνας) αν και κανείς δεν ξέρει ακόμα πως θα μοιάζει ο ένας ή οι περισσότεροι πυραύλοι που θα το μεταφέρουν στο διάστημα, με τελικό προορισμό τη Σελήνη, τους αστεροειδής ή τον Άρη. 
Πηγή: Ελευθεροτυπία

Επέστρεψε θησαυρό!

  Αυτοί είναι πραγματικοί φιλέλληνες. Αμερικανός συλλέκτης, εύπορος φυσικά, αγόρασε το 2000 από δημοπρασία στη Νέα Υόρκη έναν αρχαϊκό θησαυρό νομισμάτων που προερχόταν από τα αρχαία Αβδηρα. 
  Ο θησαυρός του 54χρονου Τζόναθαν Κέιγκαν αποτελούνταν από 22 αργυρά νομίσματα, τα οποία παρέδωσε πέρυσι τον Σεπτέμβριο στο Προξενείο μας στη Νέα Υόρκη, αφού προηγουμένως τα μελέτησε ο ίδιος και δημοσίευσε τα συμπεράσματά του σε έναν τόμο αφιερωμένο στο έργο του κορυφαίου Αμερικανού νομισματολόγου John Η. Kroll.
   Η επιθυμία του ήταν ο θησαυρός να πλουτίσει τις συλλογές του Νομισματικού Μουσείου της Αθήνας, προς τιμήν του καθηγητή του Πανεπιστημίου του Τέξας John Η. Kroll, το έργο του οποίου αποτελεί σταθμό στη μελέτη της νομισματοκοπίας της Αθήνας.
   Τον θησαυρό αποτελούν τρία δίδραχμα, μία δραχμή, ένα ημίδραχμο, δύο οβολοί και δεκαπέντε ημιωβόλια. Τα νομίσματα πρωτοεμφανίστηκαν στην αγορά του Λονδίνου το 2000 και διασκορπίστηκαν. Μερικά από αυτά συμπεριελήφθησαν σε καταλόγους δημοπρασιών. Η Ελλάδα δεν τα διεκδίκησε, προφανώς γιατί δεν είχε τεκμήρια για την παράνομη εξαγωγή τους από τη χώρα. Ο κ. Κέιγκαν που είναι ανώτατο στέλεχος εταιρείας, που δραστηριοποιείται σε προϊόντα υψηλής τεχνολογίας στη Ν.Υ., απόφοιτος του Χάρβαρντ, με μεταπτυχιακά στην Οξφόρδη, απέκτησε το μεγαλύτερο μέρος του θησαυρού την ίδια χρονιά. Ο ίδιος είναι συλλέκτης και έχει στο παρελθόν δωρήσει κομμάτια της συλλογής του και σε άλλα αμερικανικά μουσεία. Είναι λάτρης της αρχαίας τέχνης και η γυναίκα του Ute Warlenberg Kagan, επικεφαλής της Αμερικανικής Νομισματικής Εταιρείας με πλούσιο συγγραφικό έργο στην αρχαία ελληνική νομισματική.
   Πόσο του στοίχισε η αγορά των 22 σπάνιων νομισμάτων των Αβδήρων; «Δεν γνωρίζω. Αλλά είτε τα αγόρασε μία δραχμή είτε πέντε εκατομμύρια, σημασία έχει η χειρονομία του, κάτι που δείχνει ότι έχει ευαισθητοποιηθεί πλέον ο κόσμος και ανταποκρίνεται στο κάλεσμα για την επιστροφή αρχαιοτήτων», μας είπε χθες η διευθύντρια του Νομισματικού Μουσείου Δέσποινα Ευγενίδου, η οποία ετοιμάζει ήδη την έκθεση του θησαυρού, κατά το δεύτερο 15ήμερο του Νοεμβρίου.
   Η επιστημονική αξία των νομισμάτων αυτών είναι μεγάλη. Αποδεικνύουν ότι σε μια πρώιμη εποχή, όπως είναι ο 6ος αιώνας π.Χ., οι πολίτες χρησιμοποιούσαν χρήματα και μάλιστα μικρές ασημένιες υποδιαιρέσεις της δραχμής, οι οποίες λίγα χρόνια αργότερα αντικαταστάθηκαν από χάλκινα νομίσματα. Τα χρήματα αυτά δεν ήταν για να πληρώσουν φόρους ή να αγοράσουν σιτάρι από άλλες περιοχές. Ηταν το μέσον για να καλύψουν τις καθημερινές τους ανάγκες (τρόφιμα, χρηστικά αντικείμενα). «Οι μεγαλύτερης κλίμακας συναλλαγές, όπως η πληρωμή φόρων και το υπερπόντιο εμπόριο, σε σημαντικό βαθμό πρέπει να εξυπηρετούνταν με τις μεγάλες αργυρές κοπές, δηλαδή τα οκτάδραχμα και τετράδραχμα», υποστηρίζει η διευθύντρια του Νομισματικού Μουσείου. Με την ύπαρξη αυτού του θησαυρού, τεκμηριώνεται ότι υπήρχαν εγχρήματες κοινωνίες σε εποχές αρκετά πρώιμες. Επίσης, μας γνωρίζει ποια ήταν η νομισματοκοπία των Αβδήρων από τα τέλη του 6ου αιώνα, μέχρι τον 1ο αι. μ.Χ..
   «Πρόκειται για μια σημαντικότατη δωρεά, καθώς όχι μόνο εμπλουτίζει τις νομισματικές σειρές των Αβδήρων που έχουμε στο Νομισματικό Μουσείο αλλά έρχεται να προστεθεί σε έναν ιδιαίτερα σημαντικό τομέα συλλογών μας, αυτόν των θησαυρών», τονίζει η κ. Ευγενίδου.
   Τα Άβδηρα ιδρύθηκαν σύμφωνα με τη μυθολογία από τον Ηρακλή, για να τιμηθεί η μνήμη του συντρόφου του Άβδηρου, ο οποίος κατασπαράχθηκε από τα άλογα του Διομήδη. Πρώτος οικιστής όμως υπήρξε ο Κλαζομένιος Τιμήσιος το 654 π.Χ. Η πόλη αυτή επανιδρύθηκε το 545 π.Χ., όταν μετανάστευσαν εκεί οι κάτοικοι της ιωνικής πόλης Τέω, για να αποφύγουν την υποδούλωσή τους από τους Πέρσες. Τα νομίσματα που έκοψαν οι νέοι άποικοι ήταν όμοια με εκείνα που είχαν στην πατρίδα τους. Στη μία όψη έφεραν κεφαλή του Απόλλωνα και στην άλλη γρύπα, το μυθικό τέρας που εθεωρείτο φύλακας των μεταλλείων χρυσού και αργύρου. Γρύπες φέρουν και τα νομίσματα που μας πρόσφερε ο κ. Κέιγκαν. Ιδιαίτερης σημασίας φαίνεται πως είναι αυτά που δεν τα πιάνει το μάτι σου: οι μικρές ασημένιες «ψείρες» που κυκλοφόρησαν για σύντομο χρονικό διάστημα και αντικαταστάθηκαν από μεγαλύτερα χάλκινα.
Πηγή: Κοντράρου-Ρασσιά Ν., Ελευθεροτυπία

Τετάρτη 20 Ιουλίου 2011

Αντίπαρος 2011 - Από τα Καμάκια ως τον Αγγελάκα

  Εβδομάδα ντοκιμαντέρ που έχουν κάνει αίσθηση διοργανώνει το Cine Doc στην αίθουσα Ωλίαρος της Αντιπάρου τον Αύγουστο.
  Μετά από μια επιτυχημένη χρονιά προβολών στην Αθήνα, το CineDoc ανοίγει τα φτερά του σε ένα τετραήμερο αφιερωμένο στα πιο αγαπημένα ντοκιμαντέρ του 2010-11 στην Αντίπαρο, σε συνεργασία με τον θερινό κινηματογράφο Ωλίαρος. 
  Ταινίες για την μουσική, μαθήματα επιβίωσης και παραδοσιακής κτηνοτροφίας στις κορυφές του Ψηλορείτη, τα «καμάκια» της δεκαετίας του 1980 και η τουριστική «ανάπτυξη» με κάθε κόστος, ανήκουν στην θεματολογία του αφιερώματος που διαρκέσει τέσσερις μέρες από την Πέμπτη 4 Αυγούστου ως την Κυριακή 7 του μηνός. Το πρόγραμμα θα κλείσει…γλυκά με διαγωνισμό ζαχαροπλαστικής που κόβει την ανάσα και αναδεικνύει τους καλύτερους ζαχαροπλάστες στον κόσμο.
Το πρόγραμμα:
4 Αυγούστου - 21.00 ΤΟ ΣΥΣΤΗΜΑ των Πολ Σμάσνι, Μαρία Στοτμάιερ, Γερμανία/Ελβετία, 2009, 100' στα ισπανικά με ελληνικούς υπότιτλους.
  Tο «Σύστημα» είναι πρόγραμμα μουσικής εκπαίδευσης στη Βενεζουέλα, που εμπνεύστηκε και ίδρυσε το 1975 ο οικονομολόγος και μουσικός Χοσέ Αντόνιο Αμπρέου αλλάζοντας την ζωή δεκάδων χιλιάδων παιδιών που ζουν στις φαβέλες. 
23.30 ΤΑΞΙΔΙΑΡΑ ΨΥΧΗ της Αγγελικής Αριστομενοπούλου, Ελλάδα 2009, 60' στα ελληνικά με αγγλικούς υπότιτλους
  Ένα ντοκιμαντέρ για τον Γιάννη Αγγελάκα που ξεκίνησε το μουσικό του ταξίδι τη δεκαετία του 80' και ως σήμερα η ποίηση του παραμένει το ίδιο επίκαιρη.

5 Αυγούστου - 21.00 ΤΟ ΚΑΛΕΣΜΑ ΤΟΥ ΒΟΥΝΟΥ του Στέλιου Αποστολόπουλου, Ελλάδα 2010, 52' στα ελληνικά με αγγλικούς υπότιτλους
  Η ιστορία του Γιάννη, ο οποίος αφήνει πίσω την οικογένεια του στην Αθήνα και μετακομίζει σε ένα μικρό χωριό στα Λευκά Όρη της Κρήτης προκειμένου να αναλάβει το μητάτο της οικογένειάς του. Επιστρέφει σε ένα επάγγελμα που διατηρείται ζωντανό από ελάχιστους ανθρώπους στην ορεινή Κρήτη, με θέα το Λιβυκό Πέλαγος.
22.30 COLOSI OF LOVE (ΤΑ ΚΑΜΑΚΙΑ), του Νίκου Μυστριώτη, Ελλάδα 2009, 52' στα ελληνικά/αγγλικά με ελληνικούς υπότιτλους
  Μέρος της ελληνικής κουλτούρας των δεκαετιών του '70 και του '80, το «καμάκι», σημείο αναφοράς για δεκάδες ανέκδοτα, επανήλθε στην επικαιρότητα μέσω αυτού του ντοκιμαντέρ σε σενάριο - δημοσιογραφική έρευνα Μαρίας Κουφοπούλου. Το φιλμ εστιάζει σε μια παρέα πρώην καμακιών οι οποίοι απλά, άμεσα και με χιούμορ δίνουν μια εικόνα της εποχής που σημάδεψε τις ζωές τους.

6 Αυγούστου - 21.00 ΕΝΑΣ ΤΟΠΟΣ ΧΩΡΙΣ ΑΝΘΡΩΠΟΥΣ
του Ανδρέα Αποστολίδη, Ελλάδα 2009, 58' στα ελληνικά με αγγλικούς υπότιτλους
  Η ταινία περιγράφει τον τρόπο που εκδιώχθηκε ο τοπικός πληθυσμός της Τανζανίας από τις περιοχές Serengeti και Ngorongoro, προκειμένου να δημιουργηθούν δύο από τα διασημότερα εθνικά πάρκα στο κόσμο. Ο φακός εστιάζει στους ανθρώπους που «δεν θα έπρεπε να είναι εκεί», των οποίων οι φωνές ακούγονται σπανίως, την ίδια στιγμή που η τουριστική βιομηχανία κατασπαταλά με γοργούς ρυθμούς τους φυσικούς πόρους της περιοχής.
22.30 ΕΘΙΣΜΕΝΟΙ ΣΤΟ ΠΛΑΣΤΙΚΟ, του Ιαν Κόναχερ, Καναδάς, 2008, 85', στα αγγλικά με ελληνικούς υπότιτλους
  Μπορούμε να ζήσουμε χωρίς να χρησιμοποιούμε πλαστικό αναρωτιέται το φιλμ του Κόναχερ που γυρίστηκε σε μια περίοδο τριών χρόνων καλύπτοντας 12 χώρες και πέντε ηπείρους, συμπεριλαμβανομένων και των δύο ταξιδιών στη μέση του Ειρηνικού Ωκεανού, όπου τα πλαστικά απορρίμματα που καταλήγουν στη θάλασσα συσσωρεύονται, δημιουργώντας ένα γιγαντιαίο νησί.

7 Αυγούστου - 21.00 KINGS OF PASTRY των Nτ.Α. Πενεμπέικερι και Κρις Χεγκέντους, ΗΠΑ, 2009, 85', στα αγγλικά και γαλλικά με ελληνικούς υπότιτλους
  Για πρώτη φορά κάμερα βρίσκεται στο άδυτο της γαλλικής ζαχαροπλαστικής καταγράφοντας τον τριήμερο διαγωνισμό 15 σεφ στη Λιόν που κρίνει κάθε τέσσερα χρόνια ποιος θα λάβει τον τίτλο τιμής MOF Meilleurs Ouvriers de France (Best Craftsmen in France).
Τιμή εισιτηρίου 6 ευρώ, Προπώληση στo ταμείo του κινηματογράφου,
Πληροφορίες: Κινηματογράφος ΩΛΙΑΡΟΣ, ΑΝΤΙΠΑΡΟΣ τηλ.: 697 48 70 862, www. cinedoc.gr, τηλ.: 694 6060862 
Πηγή: Ζουμπουλάκης Γιάννης, Το Βήμα

Τρίτη 19 Ιουλίου 2011

Δεσποτικό: Μία νησίδα γεμάτη Κούρους!

  Κούρους που σμιλεύθηκαν στο περίφημο παριανό μάρμαρο φέρνει στο φως στο Δεσποτικό, τη νησίδα κοντά στην Αντίπαρο, ο αρχαιολόγος κ. Γιάννος Κουράγιος, ο οποίος ανασκάπτει από το 2001 ένα μεγάλο ιερό της Αρχαϊκής  εποχής αφιερωμένο στον θεό Απόλλωνα. 
  Ο κορμός ενός Κούρου _από την απαρχή του λαιμού ως τη μέση_ που  είχε τοποθετηθεί ανάποδα μέσα στο έδαφος, στο κατώφλι μίας θύρας προκειμένου να χρησιμοποιηθεί ως στήριγμα της και σε άλλο τμήμα της ανασκαφής δύο μεγάλα κομμάτια ποδιού _ κνήμη  και φτέρνα _  ενός άλλου αγάλματος, Κούρου  επίσης τα οποία σώζονται σε εξαιρετική κατάσταση  ήταν το εντυπωσιακό εύρημα της φετινής περιόδου, αν και όχι το μόνο. Το  σημαντικό μάλιστα είναι ότι ο κορμός αυτός συνενώνεται με το κάτω μέρος Κούρου, που  είχε αποκαλυφθεί εντοιχισμένος στον τοίχο ενός κτιρίου του ιερού το  2005.  Ενώ πιθανότατα,  όπως  λέει ο κ. Κουράγιος στο ίδιο γλυπτό να ανήκει και το κεφάλι Κούρου, που είχε βρεθεί πέρυσι!
  Αλλά για να αντιληφθεί κανείς καλύτερα αυτή τη «γλυπτοθήκη» στην οποία τείνει να εξελιχθεί το εξαιρετικής  σημασίας  ιερό του  Δεσποτικού ας σημειωθεί ότι ως σήμερα έχουν έρθει στο φως περί τα 60 τμήματα γλυπτών,  μεταξύ  των  οποίων πέντε κεφαλές  Κούρων  και μία  μικρότερου  μεγέθους που ανήκει σε  Κόρη, περισσότεροι από  δέκα  κορμοί διαφόρων  διαστάσεων  και  περί τις 30  βάσεις για  αναθήματα (Κούρους  ή  αναθηματικούς  κίονες).  Και  έπεται  η  συνέχεια. 
  Με βελόνι είχε αποκοπεί από το υπόλοιπο άγαλμα ο κορμός που βρέθηκε φέτος, είχε τοποθετηθεί ανάποδα στο χώμα και πάνω του έγιναν δύο μολυδβοχοημένες εντορμίες για να στηριχθεί ο στροφέας της θύρας. Βρέθηκε  άλλωστε σφηνωμένος με μαρμάρινους λίθους για την καλύτερη στήριξή της ενώ βελόνι χρησιμοποιήθηκε για  την  πίσω επιφάνεια ώστε να εφάπτεται στη πλάκα του κατωφλιού, που ήταν από σχιστόλιθο.
  Το σημαντικό όμως βρίσκεται αλλού: Παρά την απολέπιση που είχε γίνει στην επιφάνειά του, σώζεται ακόμη το ίχνος του χεριού του λυγισμένο πάνω στο θώρακα. Γιατί όπως λέει ο  κ.  Κουράγιος: «Αυτός ο τύπος Κούρων απαντάται μόνο στα παριανά εργαστήρια γλυπτικής του τέλους του 6ου π.Χ. αιώνα ενώ γενικότερα το  λυγισμένο χέρι στο στήθος είναι  όπως όλοι  γνωρίζουμε χαρακτηριστικό γνώρισμα των αρχαϊκών Κορών». Να σημειωθεί μάλιστα ότι μόνον άλλα δύο γλυπτά με αυτή την ιδιαιτερότητα  υπάρχουν,  συγκεκριμένα ο Κούρος που βρίσκεται στην Carlsberg Glyptotek της Κοπεγχάγης και ακόμη ένα ημίεργο άγαλμα, το οποίο εκτίθεται στο Μουσείο της Πάρου και  είχε  προέλθει από τα αρχαία λατομεία του νησιού.
  Το κτίσμα στο οποίο εντοπίσθηκε ο κορμός είναι μικρό, έχει σχήμα ναού με πρόδομο, σηκό και άδυτο και βρίσκεται στη βορειοανατολική πλευρά του περιβόλου του ιερού. «Φαίνεται ότι κτίστηκε στην ύστερη Αρχαϊκή περίοδο, μετά τη βίαιη καταστροφή των αρχαϊκών Κούρων», λέει  ο κ. Κουράγιος.
  Γιατί όμως αυτή η καταστροφή; Όπως εξηγεί ο ίδιος «Πιστεύω ότι μπορεί να συνδέεται με τη διαμάχη μεταξύ  Αθήνας και Πάρου, όταν ο Μιλτιάδης εστάλη να τιμωρήσει το νησί γιατί εμήδισε κατά τους Περσικούς Πολέμους. Τότε  καταστράφηκαν τα γλυπτά και ξαναχρησιμοποιήθηκαν ως οικοδομικό  υλικό». 
  Άλλο ενδιαφέρον σημείο της φετινής ανασκαφής ήταν  η αποκάλυψη ενός στυλοβάτη για κιονοστοιχία  που κατασκευάστηκε γύρω στο 500 π.Χ. με επτά κίονες ύψους 3,80μ. Στο βάθος της θεμελίωσης του στυλοβάτη αποκαλύφθηκαν τα  θραύσματα από το αριστερό πόδι αρχαϊκού κούρου φυσικού μεγέθους  και εξαιρετικής  γλυπτικής τα οποία «συνενώθηκαν» με το  θραύσμα από τον μηρό ενός γλυπτού που είχε βρεθεί το 2005. Τέλος, δίπλα τους βρέθηκε και η βάση στην οποία στηριζόταν ένας άλλος μικρότερου μεγέθους Κούρος, πάνω στην οποία σώζονται τρία δάκτυλα του δεξιού ποδιού του. 
   Ενας τετράγωνος, μαρμάρινος «βόθρος» τελετουργικού χαρακτήρα _εκεί έριχναν τις σπονδές στο θεό _ ο οποίος χρονολογείται στην πρώιμη Αρχαϊκή εποχή βρέθηκε εξάλλου κάτω από το μεταγενέστερο πλακόστρωτο δάπεδο του εστιατορίου του ναού. Εξι διαφορετικές κατασκευαστικές φάσεις εντοπίσθηκαν στη βόρεια πύλη του ιερού που θεωρείται ότι ήταν η αρχική είσοδός του. Και τέλος πληθώρα κεραμικής που χρονολογείται από την Γεωμετρική ως και την Αρχαϊκή εποχή ήρθε επίσης στο φως επιβεβαιώνοντας ότι το ιερό λειτουργούσε ήδη από τα γεωμετρικά χρόνια.
   Η αρχαία Πρεπέσινθος, όπως ήταν η ονομασία του Δεσποτικού κατά τις μαρτυρίες του Στράβωνος και του Πλίνιου δεν υπήρξε μια τυχαία περίπτωση στο Αιγαίο. Ενωμένη κατά την αρχαιότητα με ένα άλλο (μικρότερο ακόμη) νησάκι, το Τσιμιντήρι - όπου άλλωστε επεκτείνονται τα αρχαιολογικά ευρήματα-, φιλοξένησε ένα σπουδαίο λατρευτικό ιερό. Η θέση του ήταν στρατηγική, είχε καλά προστατευμένο λιμάνι, οπτική επαφή με τη Σίφνο προς τα δυτικά και με την Αντίπαρο προς τα ανατολικά και ήταν… κατάφυτο.
   Θραύσματα αγγείων που βρέθηκαν επάνω στο νησί με τις επιγραφές «ΑΠΟΛΛ», «ΑΡΤΗΜΕ» ή «ΑΡΧΗΜΕ» επιβεβαιώνουν τη λατρεία του Απόλλωνα και της Αρτεμης (άλλωστε ιερά του Απόλλωνα υπήρχαν σε 22 νησιά). Εκεί έφθαναν οι προσκυνητές φέρνοντας μαζί τους αναθήματα: Ειδώλια και αντικείμενα κάθε είδους έχει φέρει στο φως ως σήμερα η ανασκαφή: πόρπες χάλκινες και ελεφαντοστέινες, χάντρες χρυσές, γυάλινες αλλά και απλώς λίθινες, σφραγιδόλιθους από ημιπολύτιμους λίθους, αγαλματίδια από φαγεντιανή, αλάβαστρα και κορινθιακούς αρύβαλλους, ένα αβγό στρουθοκαμήλου, εγχειρίδια, ξίφη, υφαντικά βαρίδια, γεωργικά εργαλεία και πολλά χρηστικά αγγεία. Εντελώς ξεχωριστό εύρημα ωστόσο υπήρξε πριν από μερικά χρόνια το ειδώλιο μιας γυναικείας θεότητας δαιδαλικής τεχνοτροπίας (680-660 π. Χ.) που θεωρείται ότι ήταν το λατρευτικό άγαλμα του ιερού.
   Στην ανασκαφή της ΚΑ΄ Εφορείας Αρχαιοτήτων υπό την διεύθυνση του κ. Κουράγιου συμμετείχαν και οι αρχαιολόγοι – μέλη της επιστημονικής ομάδας Κορνηλία Νταιφά, Σπύρος Πετρόπουλος, Θανάσης Γκαρώνης και φοιτητές από το Πανεπιστήμιο της Περούτζια. Παράλληλα, συνεχίστηκε για δεύτερη χρονιά η μελέτη του αρχιτεκτονικού υλικού και των δώδεκα κτιρίων από την αρχιτέκτονα, καθηγήτρια του Πολυτεχνείου του Μονάχου Δρ. Ανε Ονεσοργκ και την Δρ. Κατερίνα Παπαγιάννη. Το Ιδρύμα Ι. Λάτση και το Ιδρυμα Α. Π. Κανελόπουλου ήταν οι χορηγοί της ανασκαφής. 
Πηγή: Θερμού Μαρία, Το Βήμα

Και η Ελλάδα στις χώρες που αγνοούν το Δικαστήριο Ανθρωπίνων Δικαιωμάτων!

  Το Συμβούλιο της Ευρώπης καταγγέλλει ότι εννέα χώρες, συμπεριλαμβανομένης και της Ελλάδας, καθυστερούν αδικαιολόγητα να εφαρμόσουν τις τελεσίδικες αποφάσεις του Δικαστηρίου Ανθρωπίνων Δικαιωμάτων. 
   Οι 9 από τις 47 χώρες μέλη του Συμβουλίου της Ευρώπης (ΣτΕ), που καθυστερούν αδικαιολόγητα την εφαρμογή των τελεσίδικων αποφάσεων του Δικαστηρίου Ανθρωπίνων Δικαιωμάτων (ΕΔΑΔ) είναι οι Βουλγαρία, Ελλάδα, Ιταλία, Μολδαβία, Πολωνία, Ρουμανία, Ρωσία, Τουρκία και Ουκρανία όπως δήλωσε ο αρμόδιος Επίτροπος Τόμας Χάμαρμπεργκ.
   Όπως υπογραμμίζει ο επίτροπος  η κατάσταση είναι ιδιαίτερα ανησυχητική, δεδομένου ότι η ταχεία εφαρμογή των αποφάσεων του Δικαστηρίου από τα κράτη-μέλη είναι απαραίτητη για την μεταφορά των προτύπων της Ευρωπαϊκής Σύμβασης Προστασίας Ανθρωπίνων Δικαιωμάτων στο εσωτερικό δίκαιο της κάθε χώρας.
   Γι' αυτό και τα κράτη-μέλη έχουν αναλάβει την υποχρέωση να συμμορφώνονται άμεσα με τις τελεσίδικες αποφάσεις του Δικαστηρίου και να καταβάλλουν έγκαιρα τις επιδικαζόμενες αποζημιώσεις στους δικαιωθέντες.
   Σημειώνεται ότι, σύμφωνα με τ' αποτελέσματα αυτής της έκθεσης, ενώ το ποσοστό των υποθέσεων που εκκρεμούν για εκδίκαση στο Δικαστήριο έχει μειωθεί τα δύο τελευταία χρόνια, αντίθετα αυξήθηκε το ποσοστό των τελεσίδικων αποφάσεων του ΕΔΑΔ που δεν εκτελούνται. Περισσότερες από 9.000 καταδικαστικές αποφάσεις του Δικαστηρίου εξακολουθούν να παραμένουν ανεκτέλεστες, σημειώνει ο Επίτροπος. 
Πηγή: Ελευθεροτυπία

Τα Applebees της Θεσσαλονίκης περνούν στα χέρια των εργαζομένων!

  Η οικονομική κρίση κατάφερε καίριο πλήγμα στην αλυσίδα εστιατορίων Applebees με αποτέλεσμα η διοίκηση να βάλει λουκέτο στα καταστήματά της. Οι εργαζόμενοι στο εστιατόριο της Θεσσαλονίκης, ωστόσο, αποφάσι- σαν να αναλάβουν την αυτοδιαχείριση του καταστήματος προκειμένου να ανταπεξέλθουν στις οικονομικές τους υποχρεώσεις. 
  Το πρωί της 15ης Ιουλίου η διοίκηση ενημέρωσε τους εργαζομένους πως η εταιρία έκλεισε και δεν επρόκειτο να πληρώσει δεδουλευμένα ή αποζημιώσεις. Είχαν προηγηθεί καταγγελίες στην επιθεώρηση εργασίας και κινητοποιήσεις ως ένδειξη διαμαρτυρίας στον «εμπαιγμό», τα «ψέμματα» που είχαν εισπράξει οι υπάλληλοι από τη διεύθυνση.
  «Αναγκαστήκαμε να προβούμε σε επίσχεση εργασίας μετά από δύο μήνες απλήρωτοι, αντιμετωπίζοντας την αδιαφορία του εργοδότη σε όποιες κινήσεις ή προτάσεις κάναμε για να λυθεί το πρόβλημα της μισθοδοσίας ώστε να εξασφαλιστούν τα συμφέροντά μας αλλά και η εύρυθμη λειτουργία του καταστήματος».
  «Ενάντια στην εργοδοτική κοροϊδία, καταλάβαμε το χώρο εργασίας μας για να μην πάρει τίποτα ο εργοδότης μέχρι να πληρωθούμε. Αποφασίσαμε να αυτοδιαχειριστούμε οι εργαζόμενοι το μαγαζί ώστε να μπορέσουμε οικονομικά να συντηρήσουμε τις οικογένειές μας», σημειώνουν στο blog τους οι πρώην υπάλληλοι και νυν «διευθυντές» στο κατάστημα της Λεωφόρου Νίκης.
  «Από Δευτέρα 18/7 σερβίρουμε το πρωί καφέδες-ροφήματα και βράδυ μετά τις 8μμ θα λειτουργεί κουζίνα. Όλα σε οικονομικές τιμές, για την οικονομική ενίσχυση των εργαζομένων.Καλούμε όλους εσάς να στηρίξετε έμπρακτα την προσπάθειά μας. Ζητάμε τη συμπαράσταση όλων των εργαζομένων και της νεολαίας στο δίκαιο αγώνα μας. Να μην χαθούν οι θέσεις εργασίας. Να καταβληθούν οι μισθοί μας άμεσα».
Το ιστορικό της εταιρείας
  Τα Applebees ανήκουν στην εταιρεία MILOMEL HELLAS. Το πρώτο κατάστημα λειτούργησε στη Θεσσαλονίκη το 1997 ενώ στην Αθήνα πρωτολειτούργησαν το 2000 στην περιοχή της Γλυφάδας. Το έκτο κατάστημα, στο κέντρο της συμπρωτεύουσας, εγκαινιάστηκε το Νοέμβριο του 2004.
  Το 2009 η εταιρεία παρουσίασε κάμψη του τζίρου της και τα καθαρά αποτελέσματα έκλεισαν με ζημιές 924.000€ έναντι 18.000€ κερδών.
Πηγή:www.tvxs.gr

Σάββατο 16 Ιουλίου 2011

Canadair CL-215, ανεφοδιασμός με νερό!

  Ένα εντυπωσιακό βίντεο που δείχνει τον ανεφοδιασμό με νερό των Canadair CL-215 στον κόλπο της Πούντας στο Διακοφτό τον Ιούλιο του 2010.

Παρασκευή 15 Ιουλίου 2011

Συγνώμη που άργησα!

  Μια ξεχωριστή δημιουργία με την τεχνική του stop-motion animation πάνω στο θέμα της πρωινής αργοπορίας για τη δουλειά.
  Αφού χάνει το λεωφορείο, μετά από ένα καθυστερημένο ξύπνημα, ο βρετανός ηθοποιός Simon καλείται να φτάσει έγκαιρα στο γραφείο του. Εδώ αρχίζει η γνώριμη περιπέτεια, που για τον ίδιο περιλαμβάνει ένα... ταξίδι με αερόστατο, ένα παρολίγο μοιραίο συναπάντημα με καρχαρία, αρκετή ιππασία και μια μηχανική βλάβη.
  Πού συμβαίνουν όλα αυτά; Μα σε ένα δωμάτιο: μια ακίνητη κάμερα στο ταβάνι που στοχεύει κάθετα στο πάτωμα, αρκετοί εμπνευσμένοι δημιουργοί εφοδιασμένοι με ρούχα και οπλισμένοι με υπομονή συνθέτουν το εντυπωσιακό αποτέλεσμα.
  Οι πιο παρατηρητικοί υποστηρίζουν ότι το ραντεβού του Simon δεν ήταν με τον προϊστάμενό του, αλλά με την καλή του!
Πηγή:www.tvxs.gr

Τρίτη 12 Ιουλίου 2011

Logorama.

  Logorama, ή αλλιώς... πώς θα ήταν ο κόσμος μας αν τα λογότυπα των εταιριών αποκτούσαν ζωή.
  Μια εμπευσμένη ταινία μικρού μήκους με υπόγεια, στο μεγαλύτερο μέρος της, ειρωνεία για την παράνοια του σύγχρονου καταναλωτικού τρόπου ζωής και τις συμπεριφορές που ενθαρρύνει. Πρωταγωνιστές; Οι άνθρωποι λογότυπα.
  O Ronal Mcdonald καπνίζει και πυροβολεί, ο Mr. Pringles χουφτώνει μια σερβιτόρα, το λευκό λαστιχένιο ανθρωπάκι της Michelin πατάει με το αυτοκίνητο του τα σοκολατάκια M & Ms... και 500 ακόμη επώνυμες μάρκες όπως οι Pizza Hut, Phillips, Mc Donald, Colgate, Walt Disney, Domino, Apple, Nike, και Universal, παρασύρονται σε ένα ντόμινο εξελίξεων που μετατρέπει μια αρχικά «συνηθισμένη μέρα» στο Λος Άντζελες - το λίκνο του lifestyle των τελευταίων δεκαετιών - σε μια μεταφυσική «Νέμεση». Όσοι δεν καταποντίζονται στα συντρίμια του σεισμού ή δεν πνίγονται στο πετρέλαιο, μαθαίνουν, φευγαλέα έστω, να τραγουδούν και να ερωτεύονται.
Πηγή: www.tvxs.gr

Βιβλιοπαρουσίαση: "Γάτα με πέταλα".

Από το οπισθόφυλλο του βιβλίου:
  Ένας χυδαίος τίτλος, σε ένα βιβλίο που περιγράφει τη χυδαιότητα και την ηθική κατάπτωση. Τρεις παράλληλες κι αλληλοεμπλεκόμενες ιστορίες. Μιας ανεπιθύμητης εγκυμοσύνης, μιας καταπάτησης οικοπέδων και μιας τρίτης - πολιτικής - ιστορίας, που δε λέγεται, αλλά εννοείται. 
  "Γάτα με πέταλα" είναι ο κυρ Αφρέδος Μ., πρώην βοηθός επιστάτη του κτήματος -που ο ίδιος καταπατά-, πατέρας της εγκυμονούσης κι αρχηγός των δολοπλόκων κι απατεώνων. Καταφέρνει να τους κάνει όλους -αυτουργούς, ηθικούς αυτουργούς, κι απλούς γνώστες ή θεατές- να αισθάνονται συνένοχοι και συνυπεύθυνοι στις κομπίνες και στο κουκούλωμά τους.
Συγγραφέας: Ευγενία Φακίνου
Θέμα:  Ελληνική πεζογραφία
Εκδόσεις: Κέδρος
Σελίδες: 158
Ημ. Έκδοσης: 1991

Σάββατο 9 Ιουλίου 2011

Στον δρόμο για το Διεθνή Διαστημικό Σταθμό το Atlantis.

  Εκτοξεύθηκε με επιτυχία, για την αποστολή με την οποία πέφτει η αυλαία των αποστολών των διαστημικών λεωφορείων, το Atlantis της NASA. 
  Ο καιρός, χθες Παρασκευή 8-7-2011, έκανε τελικά το χατήρι στους υπεύθυνους της αμερικανικής υπηρεσίας διαστήματος και δεν προκάλεσε προβλήματα στην εκτόξευση του Atlantis, ενώ ένα τεχνικό πρόβλημα της τελευταίας στιγμής αντιμετωπίστηκε εγκαίρως. Το όχημα, το οποίο έχει 4μελές πλήρωμα, κατευθύνεται προς το Διεθνή Διαστημικό Σταθμό μεταφέροντας 3,5 τόνους εφόδια και ανταλλακτικά.
   Η αποστολή, με κωδικό STS-135, είναι όπως μαρτυράει και το όνομά της η 135η που πραγματοποιείται με διαστημικό λεωφορείο, 30 χρόνια μετά από την παρθενική πτήση του Columbia. Η ΝΑΣΑ σταματά τη χρήση των διαστημικών λεωφορείων καθώς θεωρεί ότι η συντήρησή τους είναι πλέον πολύ δαπανηρή. Για το λόγο αυτό εκτιμά ότι θα είναι πιο οικονομικό να αναλάβουν ιδιωτικές εταιρείες τη μεταφορά των αστροναυτών στο Διεθνή Διαστημικό Σταθμό. 
Πηγή: Ελευθεροτυπία

Παρασκευή 8 Ιουλίου 2011

Εσωτερικοί μετανάστες στην Κίνα.

  Στην Κίνα της θηριώδους ανάπτυξης, εκατομμύρια εσωτερικών μεταναστών αναζητούν δουλειά, περιμένοντας έξω από τα εργοστάσια για μια θέση... 
  Στη φωτογραφία (από τον «Ελ. Τύπο»), οικογένεια Κινέζων μεταναστών εργατών κοιμάται στο πρόχειρο κατάλυμά της, στην επαρχία Χεφέι, αναζητώντας ένα καλύτερο μέλλον... 
Πηγή: Ελευθεροτυπία

Διαδρομές στη Μάρπησσα Πάρου.

  Θεσμός και φέτος οι Διαδρομές στη Μάρπησσα Πάρου, οι διοργανωτές των οποίων μας καλούν στο βιωματικό, πολιτιστικό φεστιβάλ που θα πραγματοποιηθεί στις 19, 20 και 21 Αυγούστου στο νησί. 
  Η εθελοντική ομάδα των Διαδρομών σχεδιάζει για τους επισκέπτες και τους κατοίκους ένα τριήμερο χαράς, γνώσης, τέχνης και γλεντιού. «Οργανώνουμε συναυλίες, εργαστήρια, εκθέσεις, διαλέξεις, παιχνίδια, γύρω από θέματα αρχιτεκτονικής, λαογραφίας, περιβάλλοντος, εικαστικών και μουσικής. Ανακαλύπτουμε την ιδιαίτερη φυσιογνωμία του τόπου μέσα από τις προτεινόμενες διαδρομές στον παραδοσιακό οικισμό. Με έμπνευση το χωριό μας, συντροφιά τους κατοίκους και στόχο τη δράση, ελάτε να περπατήσουμε μαζί στη Μάρπησσα!» λένε οι ντόπιοι. 
  Τελεί υπό την αιγίδα του Δήμου Πάρου, με την υποστήριξη της Περιφέρειας Νοτίου Αιγαίου. 
Πηγή: Ελευθεροτυπία

Τρίτη 5 Ιουλίου 2011

Χαμένο ντοκουμέντο από την καταστροφή της Σμύρνης (1922).

  Ένα ξεχασμένο ντοκουμέντο ιστορικής αξίας από την καταστροφή της Σμύρνης, το 1922, κινηματογραφήθηκε με κάμερα 35mm σε Σμύρνη, Αθήνα και Πειραιά και βρήκε νέα ψηφιακή ζωή το 2008.

  Ο George Magarian, δημιουργός του «ντοκιμαντέρ» εποχής, γεννήθηκε το 1895 και σπούδασε στο «Αμερικανικό Κολλέγιο» στο Ικόνιο  της Τουρκίας. Αργότερα, διατέλεσε διευθυντής στο παράρτημα του Ικονίου της ΧΑΝ (Χριστιανική Αδελφότης Νέων, ΧΑΝΘ για τη Θεσσαλονίκη, γνωστή ως YMCA, Young Men Christian Association και ΧΕΝ=Χριστιανική Ένωσις Νεανίδων, YWCA, Young Women Christian Association το γυναικείο τμήμα).
  Όπως σημειώνει στους μεσότιτλους, αν και η YMCA δεν ήταν φιλανθρωπική οργάνωση, την περίοδο των γεγονότων στη Μικρά Ασία, το 1922, οργάνωσε δομές ανακούφισης για τα θύματα της τραγωδίας αυτής. Ο George Magarian, την ίδια στιγμή που συμμετείχε στα γεγονότα αυτά, με μια μηχανή 35 mm, κινηματογράφησε πολλές σκηνές της ανθρωπιστικής καταστροφής, στη Σμύρνη, στην Αθήνα και στον Πειραιά.
  Οι συγκλονιστικές αυτές εικόνες παρέμειναν επί 60 και πλέον χρόνια στο διαμέρισμα της συζύγου του, στη Νέα Υόρκη. Ολοι αγνοούσαν την ύπαρξή τους, έως ότου το 2008 ο εγγονός του Robert Davidian, κινηματογραφιστής ο ίδιος, βρήκε το μοναδικό αυτό ντοκουμέντο και το διέσωσε από τη φθορά του χρόνου μετατρέποντάς του σε ψηφιακή μορφή, πριν την ολοκληρωτική του αποσύνθεση.
Πηγή: www.tvxs.gr

Κυριακή 3 Ιουλίου 2011

Ντοκιμαντέρ: Το κτίριο Αρέθουσα στη Χαλκίδα, χθες-σήμερα-αύριο!

 Μια εξαιρετική εργασία των μαθητών της Στ΄ τάξης του 10ου Δημοτικού Σχολείου Χαλκίδας για το βιομηχανικό κτίριο Αρέθουσα που γειτνιάζει με το σχολείο τους.

«Ξέρω πού είναι ο τάφος του Λόρκα και ποιοι τον σκότωσαν!»

   ΤΙ ΑΚΡΙΒΩΣ ΣΥΝΕΒΗ τις τελευταίες 13 ώρες της ζωής του Φεντερίκο Γκαρθία Λόρκα, την αποφράδα 13η Αυγούστου του 1936; Ποιοι σκότωσαν τον ποιητή, τραγου- διστή και θεατρικό συγγραφέα του «Ματωμένου Γάμου» και πού τον έθαψαν; 
  Ενας ιστορικός από τη Γρανάδα ισχυρίζεται ότι γνωρίζει πλέον το ακριβές σημείο όπου οι φασίστες έθαψαν τον Λόρκα, ότι έχει λύσει ένα από τα μεγάλα μυστήρια στην ιστορία της Ισπανίας. Και τώρα ζητεί από τις Αρχές και τους απογόνους τού ποιητή να άρουν τις επιφυλάξεις τους και να δώσουν άδεια για νέα ανασκαφή. 
  Ο Μιγκέλ Καμπαγέρο Πέρεθ πέρασε τρία χρόνια κάνοντας φύλλο και φτερό αρχεία αστυνομίας και στρατού για να φωτίσει τις συνθήκες της εκτέλεσης του Λόρκα από ένα φασιστικό εκτελεστικό απόσπασμα, στην αρχή του ισπανικού εμφυλίου. Ταυτοποίησε τους αστυνομικούς και τους εθελοντές που σκότωσαν τον ποιητή, σε ένα φαράγγι μαζί με δύο αναρχικούς και έναν κουτσό δάσκαλο. Και αποδίδει τη δολοφονία του Λόρκα σε πολιτική και επιχειρηματική βεντέτα ανάμεσα σε πλούσιες οικογένειας της Γρανάδας, φασιστικές και δημοκρατικές- ανάμεσά τους και στο σόι του ίδιου του πατέρα του Λόρκα. 
Η συνέχεια του άρθρου εδώ.
Πηγή: Μητροπούλου Ειρήνη, Το Βήμα

Η αρπαγή των γλυπτών του Επικούριου Απόλλωνος.

  Νοτιοδυτικά της Ανδρίτσαινας, σε ένα επιβλητικό και άγριο ορεινό τοπίο, βρίσκεται ο μεγαλοπρεπής ναός του Επικούριου Απόλλωνα, ένας από τους μεγαλύτερους ναούς της αρχαιότητας.
  Στην τοποθεσία αυτή, που στην αρχαιότητα ονομαζόταν Βάσσες (μικρά πλατώματα σε βράχους), οι κάτοικοι της γειτονικής Φιγάλειας είχαν ιδρύσει από τον 7ο αιώνα π.Χ. ιερό του Απόλλωνος Βασσίτα, τον οποίο και λάτρευαν με το προσωνύμιο του Επικουρίου - συμπαραστάτη στον πόλεμο ή στην αρρώστια.
  Ο ναός ήταν φημισμένος και για την περίφημη ζωφόρο του. Είχε μήκος 31 μ. και οι 23 πλάκες της είχαν σκηνές  από την Αμαζονομαχία και Κενταυρομαχία. Δυστυχώς τα μοναδικά αυτά γλυπτά της ζωφόρου κατά τη διάρκεια της Τουρκοκρατίας έγιναν αντιληπτά από Ευρωπαίους αρχαιοκάπηλους και εκλάπησαν.
  Σήμερα η ζωφόρος κοσμεί τις προθήκες του Βρετανικού μουσείου.

Δικαστήριο διέγραψε χρέος συνταξιούχου 200.000 ευρώ!

  Η πρώτη σύγχρονη δικαστική «σεισάχθεια» οφειλέτη, που έκανε χρήση του νόμου Κατσέλη για τα υπερχρεωμένα νοικοκυριά και νίκησε το πανίσχυρο τραπεζικό σύστημα, είναι γεγονός, ανοίγοντας τον δρόμο για διαγραφές οφειλών χιλιάδων πολιτών, που βρίσκονται σε οικονομική αδυναμία και έχουν προσφύγει στα δικαστήρια. 
  Με μια απόφαση-σταθμό του Ειρηνοδικείου Αθηνών, η οποία αναμένεται ότι θα αποτελέσει «οδηγό» για χιλιάδες ακόμη υποθέσεις οφειλετών που έχουν πάρει τον δρόμο για τις δικαστικές αίθουσες, το δικαστήριο δικαίωσε ηλικιωμένο συνταξιούχο και όχι μόνο δέχτηκε ότι βρίσκεται σε μόνιμη αδυναμία να εξοφλήσει τις οφειλές του, αλλά υποχρέωσε τις τράπεζες να διαγράψουν δάνεια σημερινού ύψους 200.000 ευρώ (από ένα σύνολο οφειλών 222.200 ευρώ) και να ικανοποιηθούν με την αποπληρωμή 52.000 ευρώ, μαζί με τους τόκους, σε βάθος 14 ετών!
   Ο ηλικιωμένος δανειολήπτης, που είχε φτάσει να πληρώνει περίπου 2.000 ευρώ τον μήνα για να εξυπηρετεί τα δάνειά του σε 9 τράπεζες, θα δίνει πλέον μόλις 310 ευρώ κάθε μήνα για 14 χρόνια, με την καταβολή τους να ξεκινά το 2014.
   Τα πρώτα 4 χρόνια οι δόσεις θα είναι άτοκες, ενώ τα υπόλοιπα δέκα θα τοκίζονται με το μέσο επιτόκιο στεγαστικού δανείου, όπως αυτό προκύπτει από το δελτίο της Τράπεζας της Ελλάδος.
Έχει σύνταξη 1.560 ευρώ
  Είναι σημαντικό να τονιστεί ότι ο συγκεκριμένος οφειλέτης δικαιώθηκε πανηγυρικά, παρ' ότι θεωρείται ότι έχει υψηλές αποδοχές, καθώς λαμβάνει σύνταξη 1.560 ευρώ μηνιαίως. Δεδομένου, όμως, ότι έχει εκχωρήσει 750 ευρώ τον μήνα στο Ταμείο Παρακαταθηκών και Δανείων μέσω δανειακής σύμβασης, και του απομένουν περίπου 810 ευρώ για να καλύπτει τις βιοτικές του ανάγκες και παράλληλα να αποπληρώνει τις οφειλές του, έκρινε ότι η δόση του δεν πρέπει να ξεπερνά τα 310 ευρώ, ώστε να του μένουν άλλα 500 ευρώ.
   Η απόφαση του Ειρηνοδικείου εκδόθηκε στις 28 Ιουνίου 2011 και αποτελεί στην ουσία την πρώτη με την οποία απορρίφθηκαν όλες οι ενστάσεις των αντίδικων τραπεζών, οι οποίες αφού αρνήθηκαν να συμφωνήσουν σε εξωδικαστικό συμβιβασμό, στη συνέχεια έκαναν ό,τι μπορούσαν στο δικαστήριο ώστε να μη δικαιωθεί ο οφειλέτης.
   Επιχείρησαν ανεπιτυχώς να βγάλουν σε πλειστηριασμό το σπίτι του (πρώτη κατοικία 73 τ.μ. και αξίας 124.000 ευρώ), υποστηρίζοντας ότι η αίτηση εξαίρεσης από την εκποίηση δεν έγινε νόμιμα. Με τις ευεργετικές διατάξεις του νόμου, που απαγορεύει τον πλειστηριασμό πρώτης κατοικίας αξίας μικρότερης των 200.000 ευρώ, ο συνταξιούχος έσωσε το σπίτι του.
Οι τραπεζικοί ισχυρισμοί
   Ισχυρίστηκαν ότι η αίτηση δικαστικού συμβιβασμού δεν ήταν παραδεκτή και νόμιμη, επειδή ο οφειλέτης δεν τους επέδωσε στοιχεία για την περιουσιακή του κατάσταση και το σχέδιο διευθέτησης οφειλών. Το δικαστήριο απέρριψε τον ισχυρισμό τους, καθώς οι τράπεζες είχαν σχετική ενημέρωση ήδη από το στάδιο του εξωδικαστικού συμβιβασμού.
   Επιπλέον, το δικαστήριο έκρινε ότι στον νόμο δεν προβλέπεται ελάχιστο περιεχόμενο σχεδίου διευθέτησης και οι δόσεις μπορούν να καθοριστούν ελεύθερα από τον οφειλέτη, ενώ θεωρεί παραδεκτό και σχέδιο με μηδενικό περιεχόμενο.
  Τρεις τράπεζες, μάλιστα, αμφισβήτησαν ακόμη και την εντιμότητα του οφειλέτη, υποστηρίζοντας ότι χρησιμοποίησε δόλο για να περιέλθει σε αδυναμία πληρωμής επειδή... απέκρυπτε την πραγματική οικονομική του κατάσταση για να λάβει δάνεια.
   Οι τράπεζες πάντως δεν έχουν εξαντλήσει όλα τα περιθώρια που τους παρέχει ο Νόμος και θεωρείται βέβαιο ότι θα προσφύγουν σε δεύτερο βαθμό ώστε η υπόθεση να εξεταστεί από την αρχή.
   Σύμφωνα με τον δικηγόρο του οφειλέτη Δημήτρη Λυρίτση, με τον οποίο επικοινώνησε η «Ε», «πρόκειται για μια μνημειώδη απόφαση-ράπισμα για τις τράπεζες και με δεδομένο ότι δεν υπάρχει προηγούμενη νομολογιακή εμπειρία, θα αποτελέσει οδηγό για την περαιτέρω εφαρμογή του νόμου, καθώς επιλύει σημαντικά ερμηνευτικά ζητήματα».
   Η απόφαση: «Από τις μηνιαίες καταβολές του αιτούντος για μια τετραετία θα καλυφθεί μόνο μέρος των οφειλών του και ειδικότερα 14.880 ευρώ, επί συνόλου οφειλών 222.220,86 ευρώ, δηλαδή απομένει υπόλοιπο 207.340,86 ευρώ. Η ικανοποίηση των υπόλοιπων απαιτήσεων των πιστωτών με περαιτέρω καταβολές προς διάσωση της πρώτης κατοικίας, που, σύμφωνα με το νόμο, μπορεί να ανέλθει μέχρι το 85% της εμπορικής αξίας του ακινήτου, δηλαδή μέχρι 105.400 ευρώ, πρέπει να οριστεί στο ποσό των 37.200 ευρώ, αφού λήφθηκαν υπόψη η ηλικία του αιτούντος, η τωρινή οικονομική του κατάσταση και η μη προοπτική βελτίωσή της».
Πηγή: Γεωργάς Βασίλης, Ελευθεροτυπία