Αν μας έλεγαν ότι πρέπει να εντάξουμε τα κόμικς στην εκπαιδευτική διαδικασία, μάλλον θα αρχίζαμε να γελάμε ή να ειρωνευόμαστε τη σκέψη αυτή. Βέβαια, σε μια πολιτεία, που ποτέ δεν έχει φροντίσει να επιμορφώσει σωστά τους εκπαιδευτικούς και τους αφήνει μόνους τους να προσπαθούν, η αντίδραση αυτή ίσως να ήταν και δικαιολογημένη.
Πριν από κάποια χρόνια είχα πάρει μέρος με την τάξη μου σε έναν διαγωνισμό φιλαναγνωσίας με θέμα τον Αριστοφάνη. Όλα τα βιβλία ήταν σε μορφή κόμικς και τα πιτσιρίκια είχαν ενθουσιαστεί! Φέτος, έχοντας αυτήν την εμπειρία, μοίρασα στα παιδιά μου όσα κόμικς υπάρχουν στη σχολική μας βιβλιοθήκη.
Πέρα από αυτά με το έργο του Αριστοφάνη, έδωσα και κάποια που προμηθευτήκαμε τις τελευταίες μέρες με τη βοήθεια του Συλλόγου Γονέων και Κηδεμόνων.
Με αυτό τον τρόπο τα παιδιά θα μάθουν με εύκολο και διασκεδαστικό τρόπο για γεγονότα που έχουν συμβεί στο παρελθόν και που συχνά μπερδεύουν στο σχολείο. Άλλωστε η 25η Μαρτίου κοντοζυγώνει και παραδοσιακά θα εμφανιστούν δημοσιεύματα, όπου θα εμφανίζονται παιδιά να μπερδεύουν την επέτειο της 28ης Οκτωβρίου με αυτή της Εθνικής Παλιγγενεσίας. Αν, όμως, δίναμε στα παιδιά κόμικς, μήπως τελικά καταφέρναμε κάτι παραπάνω; Μπείτε στη θέση των παιδιών και σκεφτείτε εσείς τι προτιμάτε, ένα ογκώδες και ανιαρό βιβλίο ιστορίας ή ένα όμορφο και ελκυστικό κόμιξ; Εγώ πάντως τα τεύχη του Αστερίξ, που διάβαζα μικρός, ακόμα τα θυμάμαι...
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου