Μαντείο Τροφωνίου

  Παιδιά γνωρίζετε ότι στην πόλη μας κατά την αρχαιότητα υπήρχε το Τροφώνιο Μαντείο; Πολλοί υποστηρίζουν ότι βρίσκεται στην περιοχή της Κρύας ή στο λόφο του Κάστρου, αν και τα τελευταία χρόνια έχει επανέλθει στο προσκήνιο η άποψη του ερευνητή - αρχαιολόγου κ. Βαλλά, που υποστηρίζει με επιχειρήματα ότι το μαντείο βρισκόταν στο λόφο του σημερινού Προφήτη Ηλία, δίπλα στον ναό του Διός Βασιλέως.

   Αλλά ας τα πάρουμε από την αρχή. Δεν ήταν απλό να επισκεφθεί κανείς ένα μαντείο και να πάρει χρησμό. Χρειαζόταν προετοιμασία ενός περίπου μήνα, ώστε να καθαρθεί και σωματικά και ψυχικά. Ο επισκέπτης όταν κρινόταν ότι ήταν έτοιμος, προσευχόταν, πλενόταν στα νερά της Έρκυνας και προσέφερε θυσίες στον Τροφώνιο και σε άλλους θεούς. Την κρίσιμη νύχτα, πριν την κάθοδο στον λεγόμενο "Λάκο του Αγαμήδη",  έπινε νερό από δύο πηγές. Η μία ήταν της Λήθης, για να ξεχάσει ο επισκέπτης ό,τι τον βάραινε και η άλλη της Μνημοσύνης, για να θυμάται ό,τι δει και ακούσει στο Μαντείο. Πηγαίνοντας με συνοδεία στο Μαντείο έκανε μια τελευταία προσευχή εμπρός σ΄ ένα άγαλμα του Δία και έπειτα κατέβαινε στον λάκκο, στα βάθη του υπογείου μαντείου. Η κάθοδος γινόταν με μια λεπτή φορητή σκάλα. Στο βάθος του λάκκου ο επισκέπτης έπρεπε να ξαπλώσει ανάσκελα και να χωθεί σε μια στενή τρύπα, βάζοντας πρώτα τα πόδια του. Στα χέρια του κρατούσε μελόπιτες, προσφορά στα φίδια της σπηλιάς, για να μην τον ενοχλούν. Εκεί έμενε επί ώρες στο απόλυτο σκοτάδι, περιμένοντας την εμφάνιση του "δαίμονος". Η παραμονή μέσα στο σπήλαιο του Μαντείου κρατούσε από μια έως αρκετές ημέρες.

  Στην έξοδό του από το Μαντείο ο επισκέπτης παραλαμβανόταν από ιερείς, που τον οδηγούσαν σε ένα δώμα,όπου έμεναν μαζί του για να συνέλθει. Σ' αυτό το δώμα έλεγε στους ιερείς τι είδε και τι άκουσε, οι δε ιερείς του υπενθύμιζαν την υποχρέωσή του, να μην διηγηθεί σε κανέναν άλλον τα φοβερά ακούσματα. Οι χρησμοί του Μαντείου έμεναν απόρρητοι.   

  Το όνομά του το μαντείο το οφείλει στον ήρωα Τροφώνιο, ο οποίος μαζί με τον αδελφό του Αγαμήδη ήταν αρχιτέκτονες και είχαν κατασκευάσει τον ναό του Απόλλωνα στους Δελφούς. Όπως μας λέει ο Πίνδαρος, όταν οι αδελφοί τελείωσαν την ανέγερση του ναού, ζήτησαν από τον Απόλλωνα μια ανταμοιβή. Η Πυθία τους είπε ότι η ανταμοιβή θα τους δοθεί σε επτά ημέρες και αυτοί κατέφυγαν στον απόκρημνο λόφο, όπου την έβδομη ημέρα απεβίωσαν. Λέγεται, μάλιστα, ότι ο Τροφώνιος είχε εισχωρήσει σε ένα σπήλαιο του λόφου, όπου τον βρήκε ο θάνατος και το πνεύμα του έκτοτε στοίχειωσε την περιοχή.

   Για τη δημιουργία του Τροφώνιου Μαντείου υπάρχει ακόμα μια εκδοχή! Σύμφωνα μ' αυτήν, ο Υριέας τους είχε αναθέσει να κτίσουν ένα απόρθητο θησαυροφυλάκιο. Ο Τροφώνιος όμως το κατασκεύασε έτσι, ώστε να μπορεί κάποιος, αφαιρώντας έναν λίθο, να μπαίνει μέσα. Μόλις ολοκληρώθηκε η κατασκευή, τα δύο αδέλφια έμπαιναν κρυφά αφαιρώντας θησαυρούς, μέχρις που ο Υριέας κατάλαβε τις κλοπές και έστησε παγίδα για να τους πιάσει. Όταν λοιπόν ο Αγαμήδης πιάστηκε στην παγίδα, αναγκάστηκε ο Τροφώνιος να τον αποκεφαλίσει και να πάρει το κεφάλι του, για να μην αποκαλυφθεί η ταυτότητά τους. Μετά την πράξη του εξαφανίστηκε σε ένα χάσμα της γης, που ονομάστηκε «Λάκκος του Αγαμήδη». Έτσι ξεκινά η σχέση του με τον Κάτω Κόσμο.

 Το χάσμα ή σπήλαιο του Τροφώνιου ξεχάστηκε και ανακαλύφθηκε εκ νέου όταν οι Λιβαδείτες υπέφεραν από λιμό, και συμβουλεύτηκαν το μαντείο των Δελφών. Η Πυθία τους αποκάλυψε πως ένας ανώνυμος ήρωας είχε θυμώσει γιατί ήταν παραμελημένος. Έπρεπε, λοιπόν, να βρουν το τάφο του και να του προσφέρουν εφεξής λατρεία. Μετά από πολλές ανεπιτυχείς προσπάθειες ένας νεαρός βοσκός ακολουθώντας τις μέλισσες ανακάλυψε μια τρύπα στο έδαφος, ένα χάσμα δηλαδή. Εκεί αντί για μέλι συνάντησε έναν δαίμονα. Ο λιμός σταμάτησε και η Λιβαδειά απέκτησε το διάσημο μαντείο της.

Το μαντείο των Δελφών

Η αρχιτεκτονική των μεμονωμένων πύργων της Βοιωτίας

  Σήμερα, ανακάλυψα τυχαία μια πολύ ενδιαφέρουσα εργασία για τους μεσαιωνικούς πύργους που βρίσκονται διάσπαρτοι σε διάφορα μέρη της  Βοιωτίας! Ρίξτε μια ματιά, θα εντυπωσιαστείτε με τον αριθμό  και τον λόγο ύπαρξής τους!

Πηγή: Φίλιππος Σταθουλόπουλος

Το αίνιγμα της Σφίγγας

Πηγή: Γάτος Διμηνάτος

Η αναπαράσταση των Παθών του Χριστού στη Μάρπησσα της Πάρου

  Στην ανοιξιάτικη φύση και στα γραφικά σοκάκια της Μάρπησσας Πάρου  στήνονται κάθε χρόνο τη Μεγάλη Παρασκευή τα σκηνικά με τις αναπαραστάσεις από τα Πάθη του Χριστού.
  Εκατοντάδες ντόπιοι και επισκέπτες, ακολουθώντας τον Επιτάφιο, θα κάνουν δώδεκα στάσεις τηρώντας ένα έθιμο, που εμπνεύστηκε το 1924 η τότε δασκάλα του χωριού, Βασιλεία Καφούρου - Ασωνίτη. Περισσότερα στο εκπληκτικό βιντεάκι του κ. Φραγκίσκου Κεφάλα.

Επίσκεψη στο Μορφωτικό Σύλλογο Λιβαδειάς

  Την Τετάρτη επισκεφθήκαμε το Μορφωτικό Σύλλογο Λιβαδειάς με αφορμή την έκθεση βιβλίων με θέμα  «Ο νεοελληνικός διαφωτισμός μέσα από την βιβλιοθήκη του Λιβαδείτη Γιαννάκη Λογοθέτη».

  Αφού ενημερωθήκαμε για το έργο του Μορφωτικού Συλλόγου από την πρόεδρό του, κ. Άννα Νικολάου, ξεναγηθήκαμε στην έκθεση με τα σπάνια βιβλία που χρονολογούνται από το 1545 και προέρχονται από τη βιβλιοθήκη του Ιωάννη Στάμου Λογοθέτη!

  Μόλις ολοκληρώθηκε η ξενάγηση παραμείναμε στο χώρο του Συλλόγου και συζητήσαμε όλοι μαζί για τις παροικίες, τους Δασκάλους του Γένους, τον Νεοελληνικό Διαφωτισμό και την Επανάσταση του 1821! Ήταν μια μοναδική εμπειρία, μια και είχαμε τη δυνατότητα να συνδέσουμε και να κατανοήσουμε όλα όσα είχαμε διδαχτεί στην Ιστορία!

Ολοκληρώθηκαν οι εργασίες μας στο εργαστήριο πληροφορικής

  Την εβδομάδα που πέρασε ολοκληρώσαμε τις παρουσιάσεις μας στο εργαστήριο πληροφορικής και αύριο το πρωί οι μαθητές θα τις παρουσιάσουν στην τάξη!

Οι πρώτες μας εργασίες στο εργαστήριο πληροφορικής

  Σήμερα στην Ευέλικτη ζώνη συνεχίσαμε τις εργασίες που είχαμε αρχίσει την προηγούμενη εβδομάδα στο εργαστήριο πληροφορικής. Δυο ομάδες κατάφεραν να τις ολοκληρώσουν και αύριο θα τις παρουσιάσουν στους υπόλοιπους συμμαθητές τους. 

“Καστρολόγος”, περιήγηση στα κάστρα και φρούρια της πατρίδας μας

  Ο Καστρολόγος  είναι ένας διαδικτυακός τόπος με αντικείμενο τα ελληνικά κάστρα και φρούρια των μεσαιωνικών και νεότερων χρόνων. Ο κατάλογος δεν είναι ακόμα ολοκληρωμένος, αλλά για αρκετά κάστρα μπορείτε να βρείτε πληροφορίες και φωτογρα- φίες. Πιστεύω ότι μπορεί, άνετα, να αξιοποιηθεί για μαθήματα Γενικής ή Τοπικής Ιστορίας. Ρίξτε μια ματιά, αξίζει!

(Πατήστε στην εικόνα για να μεταφερθείτε στον Καστρολόγο)

Πηγή: anna 's papa blog

Ο Παριανός ήρωας Νικόλαος Στέλλας

  Ο Νικόλαος Στέλλας, ο Παριανός ήρωας, γεννήθηκε το 1921 και πέθανε το 1944. Ήταν το πέμπτο παιδί του Γιακουμή Στέλλα και της Μαριγώ Κυδωνιέως. Το πατρικό του σπίτι βρισκόταν στους πρόποδες του βουνού Στρούμπουλας, κοντά στο μοναστήρι του Αγ. Γεωργίου. 

  Κατά τη διάρκεια του Β’ Παγκοσμίου Πολέμου, όταν η Πάρος ήταν στην κατοχή των Γερμανών, ο Νικόλαος Στέλλας συμμετείχε σε μια επιχείρηση εναντίον των Γερμανών. Στις 14 Μαΐου του 1944 στη θέση Γλύφα, αποβιβάστηκε μια ομάδα Άγγλων κομάντος με σκοπό την καταστροφή του γερμανικού αεροδρομίου των Μαρμάρων.
  Το βράδυ της επόμενης ημέρας άρχισε η επιχείρηση των Άγγλων, αλλά κάποιοι πυροβολισμοί που ακούστηκαν και μια φωτοβολίδα που έπεσε στη περιοχή του αεροδρομίου ανάγκασαν τους σαμποτέρ να αποσυρθούν. Οι Γερμανοί, όμως, κατάφεραν να συλλάβουν τον Στέλλα και τον υπέβαλαν σε φοβερά βασανιστήρια προκειμένου ομολογήσει τους συνεργούς του. 

  Εκείνος στάθηκε αλύγιστος και δεν έδωσε καμιά πληροφορία στους κατακτητές. Οι Γερμανοί μετά από δίκη αποφάσισαν να τον εκτελέσουν δια απαγχονισμού. Λίγο πριν την εκτέλεση ζήτησε να εξομολογηθεί και να κοινωνήσει. Τότε κάλεσαν τον ιερέα Παπα - Γιάννη Παπάζογλου. Ο Στέλλας είπε στον ιερέα να μεταφέρει στους γονείς του τη συγγνώμη του για τον πόνο που τους προκάλεσε. Ανήμερα των αγίων Κωνσταντίνου και Ελένης τον οδήγησαν με τα χέρια δεμένα στο ικρίωμα στην πλατεία του Τσιπίδου. Αφού απαγχονίστηκε εκτέθηκε σε δημόσια θέα για παραδειγματισμό στο μέρος όπου σήμερα βρίσκεται η προτομή του (έργο του γλύπτη Ν. Περαντινού).

  Στη Δαμαλιά το 1977 χτίστηκε τύμβος 5 μέτρων βάσης και 5 μέτρων ύψους προς τιμήν του. Αργότερα κοντά στο σπίτι του, στην ίδια περιοχή, έχτισαν ένα εκκλησάκι, που λειτουργεί κάθε χρόνο το μήνα Μάιο, ενώ στη Μάρπησσα το τελευταίο Σαββατοκύριακο του Μαΐου γίνονται εκδηλώσεις στη μνήμη του. 

Πηγή: Η ανάρτηση έγινε με πληροφορίες από το ιστολόγιο του Γυμνασίου Πάρου

Οι πρώτες μας δραστηριότητες με τη μουσειοσκευή!

  Ξεκινήσαμε σιγά σιγά τις δραστηριότητές μας με τη μουσειο- σκευή για τον Κυκλαδικό Πολιτισμό! Αρχικά φτιάξαμε στον πίνακα μια ιστορική γραμμή, για να θυμηθούμε όσα έχουμε μάθει!

  Έπειτα μιλήσαμε για τις Κυκλάδες, θυμηθήκαμε από πού πήραν το όνομά τους και περιεργαστήκαμε το μεγάλο χάρτη της μουσειοσκευής!

  Στη συνέχεια συζητήσαμε για τα ειδώλια, τα πιάσαμε στα χέρια μας και τα παρατηρήσαμε! Ανακαλύψαμε ποια ήταν γυναικείες μορφές και ποια ανδρικές. Πώς τα καταφέραμε; Απλά όσα είχαν τη μορφή γυναικών είχαν τα χέρια τους σταυρωμένα, ενώ στις αντρικές μορφές ήταν ελεύθερα! 

  Μετά αποφασίσαμε να τους δώσουμε ονόματα και με τη βοήθεια των βιβλίων της μουσειοσκευής ανακαλύψαμε τα νησιά από τα οποία κατάγονταν!

  Έπειτα αναρωτηθήκαμε για τον τρόπο και το υλικό της κατασκευής τους. Είχε φτάσει η ώρα να παρατηρήσουμε και να επεξεργαστούμε τα εργαλεία που υπήρχαν στη μουσειοσκευή! Μείναμε άφωνοι, όταν καταλάβαμε ότι τα εργαλεία των προγόνων μας, δεν διέφεραν από τα δικά μας!

  Τέλος μιλήσαμε για τα χρώματα με τα οποία ήταν ζωγραφισμένα! Δεν το ξέρατε; Ούτε εμείς! Μάθαμε, λοιπόν, ότι έφτιαχναν χρώματα από διάφορα πετρώματα, όπως το κιννάβαρι και τον αζουρίτι και έπειτα τα ζωγράφιζαν!

Η συνέχεια αύριο!

Η Μουσειοσκευή για τον Κυκλαδικό Πολιτισμό στην τάξη μας!

  Η φετινή μας χρονιά ήταν γεμάτη από όμορφες και ευχάριστες δραστηριότητες, που συνδύαζαν το παιχνίδι με το μάθημα. Μια και η σχολική χρονιά φτάνει στο τέλος της, προσπαθούμε σιγά σιγά να ολοκληρώσουμε ότι έχουμε προγραμματίσει!

  Φέτος, λοιπόν, στο μάθημα της Ιστορίας ασχοληθήκαμε και με τον Κυκλαδικό Πολιτισμό! Το ενδιαφέρον των παιδιών ήταν έντονο μια και ζούμε σ' ένα κυκλαδονήσι με μεγάλη και σπουδαία ιστορία! Μάλιστα, λίγο πριν τα Χριστούγεννα, σε μια επίσκεψή μας στο Αρχαιολογικό Μουσείο Πάρου τα παιδιά είχαν εντοπίσει κυκλαδίτικα ειδώλια και το ανέφεραν συχνά την ώρα του μαθήματος

  Το ιδανικό, λοιπόν, θα ήταν να επισκεφθούμε το Μουσείο Κυκλαδικής Τέχνης στην Αθήνα, για να δούμε από κοντά τα όσα μάθαμε, αλλά καταλαβαίνετε ότι μας πέφτει λίγο μακριά! Είμαστε και μικροί, οπότε ούτε λόγος για μετακίνηση! Ποιος είπε όμως ότι κάτσαμε με σταυρωμένα τα χέρια; Σε συνεργασία με την κ. Βασιλική, δασκάλα του άλλου τμήματος της Τρίτης, ζητήσαμε από το Μουσείο Κυκλαδικής Τέχνης την αντίστοιχη  Μουσειοσκευή!

  Η Μουσειοσκευή, λοιπόν, βρίσκεται από την Τρίτη στο σχολείο μας και σήμερα ξεκινήσαμε σιγά σιγά να ασχολούμαστε μαζί της! Για τις δραστηριότητές μας θα σας ενημερώσουμε με νέα ανάρτηση!

H σφαγή αμάχων στο Δίστομο από τους Ναζί

  Σαν σήμερα στη Βοιωτία και συγκεκριμένα στην πόλη του Διστόμου έγινε από τους Γερμανούς μια από τις μεγαλύτερες σφαγές αμάχων στην Ελλάδα κατά τη διάρκεια του Β' Παγκοσμίου Πολέμου.

  Στις 10 Ιουνίου του 1944 ο λοχαγός των SS Fritz Laufenbach  έλαβε διαταγή να μετακινήσει τον λόχο του από την Λειβαδιά προς το Δίστομο, Στείρι και Κυριάκι με σκοπό τον εντοπισμό ανταρτών στη δυτική πλευρά του Ελικώνα. Σαν δόλωμα οι Γερμανοί είχαν δύο επιταγμένα ελληνικά φορτηγά, που προπορεύονταν της κύριας φάλαγγας, γεμάτα με άνδρες των SS μεταμφιεσμένους σε χωρικούς.

  Οι Γερμανοί μπήκαν στο Δίστομο και εκφοβίζοντας τους χωρικούς έμαθαν ότι υπήρχαν αντάρτες στο Στείρι. Κατευθύνθηκαν προς τα εκεί, αλλά στη θέση Λιθαράκι έπεσαν σε ενέδρα των ανταρτών του ΕΛΑΣ. Η μάχη ήταν σκληρή και κράτησε περίπου μέχρι τις δύο το μεσημέρι αναγκάζοντας τους Γερμανούς σε οπισθοχώρηση με βαριές απώλιες.

  Οι Γερμανοί επέστρεψαν στο Δίστομο και σε αντίποινα για τις απώλειες άρχισαν να εκτελούν τους κατοίκους του χωριού. Η μανία τους ήταν τόσο μεγάλη, ώστε δεν ξεχώριζαν από το μακελειό ούτε τα γυναικόπαιδα ούτε τους ηλικιωμένους. Η σφαγή σταμάτησε μόνον όταν νύχτωσε και αναγκάστηκαν να επιστρέψουν στην Λειβαδιά, αφού πρώτα έκαψαν τα σπίτια του χωριού. Οι εκτελέσεις, όμως, συνεχίστηκαν και κατά την επιστροφή των Γερμανών στην βάση τους, καθώς σκότωναν όποιον άμαχο έβρισκαν στον δρόμο τους. Οι νεκροί του Δίστομου έφτασαν τους 228, εκ των οποίων οι 117 γυναίκες και 111 άντρες, ανάμεσά τους 53 παιδιά κάτω των 16 χρόνων. Η μαρτυρία του απεσταλμένου του Διεθνούς Ερυθρού Σταυρού Eλβετού George Wehrly, ο οποίος έφτασε στο Δίστομο μετά από λίγες μέρες, μιλάει για 600 νεκρούς στην ευρύτερη περιοχή.

Ο θολωτός τάφος του Μινύα

  Ο μυκηναϊκός θολωτός τάφος, γνωστός ως τάφος του Μινύου, του μυθικού βασιλιά του Ορχομενού, είναι ένα από τα μεγαλύτερα και σημαντικότερα μνημεία του είδους του. Βρίσκεται κοντά στα ερείπια του προϊστορικού οικισμού που αναπτύχθηκε στον Ορχομενό και κοντά στο μεταγενέστερο θέατρο της πόλης. Κατασκευάσθηκε το 1250 π.Χ. και σε αυτόν πρέπει να είχαν ταφεί μέλη της βασιλικής οικογένειας του μυκηναϊκού οικισμού, όμως όλα τα πολύτιμα κτερίσματα των νεκρών αφαιρέθηκαν από τυμβωρύχους ήδη κατά την αρχαιότητα. 

  Το μνημείο ήταν ορατό και φημισμένο για πολλούς αιώνες μετά την αρχική του χρήση και φαίνεται ότι χρησιμοποιήθηκε ως τόπος λατρείας κατά τους ελληνιστικούς χρόνους. Πρέπει να αποτελούσε αξιοθέατο της περιοχής τουλάχιστον μέχρι και το 2ο αι. μ.Χ., όταν επισκέφθηκε τον Ορχομενό ο περιηγητής Παυσανίας και με θαυμασμό περιέγραψε την κατασκευή της θόλου.

Ελάτε να γνωρίσουμε κάποια από τα ιστορικά μέρη της Βοιωτίας!

  Αν και κατοικούμε σε ένα νομό με πλούσια ιστορία, λίγοι μας γνωρίζουμε την ιστορία του και τα πολύ ενδιαφέροντα μέρη που έχει. Αν θυμάστε μια προσπάθεια είχε γίνει πέρυσι με μια ομαδική εργασία στο μάθημα της Γλώσσας.

  Φέτος, επίσης, μια άσκηση του βιβλίου της Γλώσσας στάθηκε  αφορμή  να ψάξουμε στο διαδίκτυο πληροφορίες για  ιστορικά μέρη της Βοιωτίας. Κάθε ομάδα αφού βρήκε όσα στοιχεία ήθελε, τα επεξεργάστηκε λίγο και έφτιαξε μια παρουσίαση με το θέμα της για να το γνωρίσουν και οι υπόλοιποι συμμαθητές μας.