Την 3η Οκτωβρίου, εικοστή επέτειο της γερμανικής επανένωσης, η Γερμανία θα κλείσει και το κεφάλαιο Ά Παγκόσμιος Πόλεμος. Πρόκειται να καταβάλλει την τελευταία δόση των αποζημιώσεων, ξεπληρώνοντας το χρέος της που ορίστηκε από τη Συνθήκη των Βερσαλλιών το 1919.
Η γερμανική κυβέρνηση θα καταβάλλει την τελευταία δόση των τόκων των διεθνών ομολόγων, που εκδόθηκαν το 1924 και το 1930 προκειμένου να συγκεντρώσει μετρητά για να καταβάλλει τις αποζημιώσεις που απαιτούσαν οι Σύμμαχοι μετά τον Ά Παγκόσμιο Πόλεμο.
Οι αποζημιώσεις οδήγησαν τη χώρα στη χρεοκοπία τη δεκαετία του 1920 και το νέο τότε ναζιστικό κόμμα εκμεταλλεύτηκε τη δυσαρέσκεια των πολιτών για τους όρους της Συνθήκης των Βερσαλλιών.
Το ποσό που έπρεπε να καταβάλλει η Γερμανία είχε οριστεί αρχικά σε 269 δισεκατομμύρια χρυσά μάρκα, δηλαδή περίπου 96.000 τόνους χρυσού, ενώ μέχρι το 1929 είχε μειωθεί σε 112 δισεκατομμύρια χρυσά μάρκα που έπρεπε να καταβληθούν σε διάστημα 59 ετών. Η γερμανική κυβέρνηση πάγωσε την καταβολή των δόσεων το 1931 εξαιτίας της παγκόσμιας οικονομικής κρίσης και ο Χίτλερ, όπως ήταν αναμενόμενο, αρνήθηκε να συνεχίσει τις πληρωμές όταν ήρθε στην εξουσία, το 1933.
Το 1953, η Δυτική Γερμανία συμφώνησε σε ένα διεθνές συνέδριο στο Λονδίνο να συμμορφωθεί με τις υποχρεώσεις της όσον αφορά στα διεθνή ομόλογα. Στα χρόνια που ακολούθησαν, η χώρα επέστρεψε το κεφάλαιο των ομολόγων και, όπως όριζε η συμφωνία του Λονδίνου, περίμενε μέχρι την επανένωσή της για να καταβάλλει τα 125 εκατομμύρια ευρώ σε τόκους.
Σημειώνεται ότι η Γαλλία και η Βρετανία είχαν ανάγκη τις αποζημιώσεις για να αποπληρώσουν τα δικά τους χρέη καθώς και οι δύο χώρες είχαν δανειστεί σημαντικά ποσά από τις ΗΠΑ κατά τη διάρκεια του πολέμου.
Ο Gerd Krumeich, Γερμανός ιστορικός που εξειδικεύεται στον Ά Παγκόσμιο Πόλεμο, δήλωσε στο Spiegel ότι η άνοδος του Χίτλερ στην εξουσία οφείλεται στην έντονη αίσθηση της αδικίας που υπήρχε στη γερμανική κοινή γνώμη σχετικά με τη Συνθήκη του 1919, η οποία έδωσε στη Γερμανία την αποκλειστική ευθύνη για τον πόλεμο και την ανάγκασε να καταβάλλει τεράστιες αποζημιώσεις.
«Ο βασικός παράγοντας πίσω από την άνοδο του Χίτλερ στην εξουσία ήταν η υπόσχεσή του ότι ‘εγώ θα νικήσω αυτόν τον πόλεμο, θα αναιρέσω αυτήν την αδικία και θα ακυρώσω τη Συνθήκη, οδηγώντας τη Γερμανία στα παλιά της μεγαλεία’», προσθέτει ο Krumeich.
«Υπήρχε τεράστια απογοήτευση στη χώρα τη δεκαετία του 1920 - αυτή η σύγκρουση που κόστισε 2 εκατομμύρια ζωές και άφησε 4 ή 5 εκατομμύρια τραυματίες υποτίθεται ότι ήταν μάταιη και αυτό ήταν όλο δικό μας λάθος; Η καταβολή των αποζημιώσεων επιδείνωσε τα πάντα Δεν ήταν μόνο ότι καταλογίστηκε στη Γερμανία η ηθική ευθύνη, ήταν επίσης ότι έπρεπε να καταβάλει και ένα απίστευτο ποσό», καταλήγει ο ιστορικός.
Πηγή: www.tvxs.gr
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου