Τίποτα δεν κάνατε σωστά, κύριοι του Υπουργείου Παιδείας. Τώρα ελπίζω…. του Καπετσώνη Κώστα

  Εργάζομαι 22 χρόνια στη δημόσια εκπαίδευση. Πάντα προσπαθούσα επαγγελματικά. Πάντα έλπιζα για κάτι καλύτερο. Ποτέ δεν ήρθε. Πάντα γίνονταν τα ίδια και τα ίδια. Τίποτα δεν κάνατε σωστά. Τώρα ελπίζω….

   Πάντα με τις δηλώσεις σας υποδεικνύατε ως υπεύθυνο για τα προβλήματα της παιδείας τον εκπαιδευτικό. Με αυτό τον τρόπο προσεταιριζόσασταν τους γονείς αλλά και  δικαιολογούσατε τις λανθασμένες εκπαιδευτικές σας πολιτικές.

  Ποτέ δεν είχατε ένα μακρόπνοο σχέδιο. Οι περισσότεροι από εσάς (με εντελώς άσχετες με την εκπαίδευση ειδικεύσεις) πριν καταλάβατε θέσεις Υπουργών και Υφυπουργών είχατε ήδη διαμορφώσει πολλά διαστρεβλωμένα  οράματα  για το πώς η παιδεία στη χώρα μας θα πάει μπροστά. Οράματα, που τις περισσότερες φορές δεν είχαν καμία σχέση με τα προβλήματα που αντιμετωπίζουν οι εκπαιδευτικοί αλλά και  με τις συζητήσεις της επιστημονικής τους κοινότητάς.

  Ήσαστε πάντα απομακρυσμένοι από την σχολική τάξη και ποτέ δε μπήκατε στον κόπο  να ανιχνεύσετε  τις πραγματικές συνθήκες  που βιώνει ο εκπαιδευτικός και ο μαθητής. Υποβαθμίσατε τη σκέψη και την εμπειρία του εκπαιδευτικού, και θεωρήσατε ότι είναι ένας υπάλληλος , που απλά πρέπει να εφαρμόζει όλα αυτά τα «σοφά» που σχεδιάζατε  χωρίς την παρουσία και τη γνώμη του. Οι διαβουλεύσεις που κάνατε ήταν της πλάκας, γιατί ποτέ δεν παρουσιάσατε τα ερευνητικά αποτελέσματα  των διαβουλεύσεων καθώς και τα μεθοδολογικά σας εργαλεία. Τι νομίζατε ότι δεν το είχαν καταλάβει οι εκπαιδευτικοί;

  Δεν ήσαστε καθόλου δημιουργικοί. Αυτό που κάνατε μόνο είναι να ονειρεύεστε ή και να αντιγράφετε εκπαιδευτικούς σχεδιασμούς από άλλες χώρες με καθυστέρηση δεκαετιών, όταν αυτές είχαν  ήδη προχωρήσει  πλέον σε νέους σχεδιασμούς.

  Πληρώσαμε όλα αυτά τα χρόνια, όλοι εμείς οι Έλληνες, αρκετά χρήματα στις ομάδες εργασίας σας, για να συντάξουν νόμους που ποτέ δεν εφαρμόστηκαν. Όπως με το μεγάλο αντιεπιστημονικό τερατούργημά σας το ΠΔ 152 για την αξιολόγηση των εκπαιδευτικών. Πληρώσαμε χρήματα για να συνεδριάζουν επιτροπές, όπως το ΕΣΥΠ πρόσφατα, απλά για να πάτε να ανακοινώσετε τι έχετε αποφασίσει.

  Τρομοκρατήσατε τον εκπαιδευτικό με το νόμο για το πειθαρχικό  για να μη μπορεί να διατυπώσει την άποψή του, επειδή  κατά βάθος τον φοβούσαστε.

  Εξαθλιώσατε τον εκπαιδευτικό οικονομικά να μη μπορεί να αγοράσει ούτε ένα βιβλίο, και από την άλλη απαιτούσατε να παρέχει εκπαιδευτικό έργο,  καλλιεργώντας  την ιδεολογία ότι επιτελεί λειτούργημα και άρα είναι υποχρεωμένος να διδάσκει.

  Αποκρύψατε εντέχνως το αναπαραγωγικό ρόλο που επιτελεί το σχολείο και καλλιεργήσατε την ιδεολογία της ισότητας των ευκαιριών στην εκπαίδευση.

  Δεν εκχωρήσατε ποτέ στη σχολική μονάδα ρόλους και αρμοδιότητες που θα μπορούσε να τα διαχειριστεί η ίδια. Επιμένατε πανοπτικά να γεμίζετε τα ηλεκτρονικά ταχυδρομεία των σχολείων με δράσεις δικής σας έμπνευσης, εκτροχιάζοντάς την από τον οποιονδήποτε προγραμματισμό της.

  Θέσατε σε διαθεσιμότητα και απολύσατε εκπαιδευτικούς, χωρίς να δείξετε το παραμικρό έλεος.

ΤΩΡΑ ΕΛΠΙΖΩ…..

Πηγή: Κώστας Καπετσώνης