Τι θα γινόταν αν ερχόταν η φίλη μας η Αργυρώ στο σχολείο μας;

  Με αφορμή το μάθημα της Γλώσσας, "Η φίλη μας η Αργυρώ", συζητήσαμε στην τάξη για τα Άτομα με Αναπηρία (ΑΜΕΑ). Σκεφτήκαμε, λοιπόν, να δούμε το χώρο του σχολείου μας με τα μάτια της Αργυρώς! Δυστυχώς απογοητευτήκαμε... Οι χώροι του σχολείου μας είναι ακατάλληλοι για ΑμεΑ.

  Στο γήπεδο του μπάσκετ η Αργυρώ θα δυσκολευόταν, μια και το υπερυψωμένο κράσπεδο δεν θα της επέτρεπε να ανέβει.

 Το ίδιο θα γινόταν και στο υπόστεγο, αφού ένα μικρό σκαλοπάτι θα την δυσκόλευε αφάνταστα!

 Μάλλον προσευχή δε θα έκανε μαζί μας, αφού το σκαλοπατάκι θα αρκούσε για να την αποχωριστούμε για λίγο!

  Επίσης οι βρύσες θα ήταν ένα δύσκολο σημείο για τη φίλη μας την Αργυρώ.

  Δυστυχώς αυτά ήταν κάποια από τα σημεία, που η Αργυρώ θα αισθανόταν άβολα στο σχολείο μας. Ευτυχώς όμως υπάρχουν δύο ράμπες, που θα της επέτρεπαν να μετακινείται άνετα στο χώρο του σχολείου μας!

  Μπορεί να είχε δυσκολίες στο σχολείο μας, αλλά η αγάπη μας θα τη βοηθούσε να τις ξεπεράσει. Βέβαια καλό θα ήταν η Πολιτεία, όταν κατασκευάζει δημόσια κτίρια, να μεριμνεί ώστε να εξυπηρετούνται και τα Άτομα με Αναπηρία.