Πέρσι το καλοκαίρι είχα πάει με τη γιαγιά μου στην Πάτμο. Όταν φτάσαμε, πήγαμε στο ξενοδοχείο, αφήσαμε τα πράγματα μας και πήγαμε να καθίσουμε σε μια καφετερία που λεγόταν «Το νησί».
Από εκεί που κάτσαμε βλέπαμε τους ανεμόμυλους, ήταν πολύ μεγάλοι και μερικοί είχαν γίνει σπίτια. Όταν φεύγαμε, ζήτησα από τη γιαγιά μου να πάμε κοντά τους για να τους δω. Ήταν πολλοί μεγάλοι και μερικοί ήταν κατεστραμμένοι, ο ένας μάλιστα ήταν πολύ όμορφος, ήταν κτισμένος με πέτρα, κάποιες ήταν λευκές και έφτιαχνε αλεύρι.
Η γιαγιά μου πήγε να δει από κοντά, αλλά ο μυλωνάς δεν την άφησε να μπει. Πήγα και εγώ να μπω μέσα, αλλά έτσι που με είδε μικρό, με άφησε να μπω! Μέσα ήταν πολύ ωραία, γύρναγαν πολύ γρήγορα οι πέτρες και το αλεύρι ήταν πολύ μαλακό.
Αυτές οι διακοπές ήταν πολύ καλές και δεν θα τις ξεχάσω ποτέ και θέλω να πάω πάλι!
Από το μαθητή Λουκά Π.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου