Σήμερα, όπως πάντα είχαμε σχολείο. Περιμέναμε να ανέβει ο δάσκαλος για να αρχίσουμε το μάθημα. Ξαφνικά είδαμε να φέρνουν έναν Η/Υ και ρωτήσαμε αυτούς που τον κουβαλούσαν για ποιο λόγο τον έφεραν. Εκείνοι μας είπαν ότι θα αντικαταστήσει το δάσκαλό μας και έφυγαν χωρίς να μας πουν λεπτομέρειες. Εμείς μείναμε απορημένοι. Τότε τον ανάψαμε για να δούμε ποιες λειτουργίες έχει. Προσπαθούσαμε ώρες να καταλάβουμε πώς θα κάνουμε μάθημα και τότε φωνάξαμε το διευθυντή. Εκείνος τον σύνδεσε με ένα ειδικό πρόγραμμα και βγήκε ένας άνθρωπος στην οθόνη.
Ο υπολογιστής μας έδειχνε σε όλα τα μαθήματα εικόνες και βίντεο χωρίς να αναγκαζόμαστε να αλλάζουμε συνέχεια τάξη. Οι τρεις πρώτες μέρες πέρασαν πολύ ευχάριστα χωρίς να έχουμε διάβασμα για το σπίτι. Την τέταρτη, όμως, μέρα ο υπολογιστής άρχισε να φωνάζει, να μην εξηγεί τα μαθήματα, μας έβαζε πολλές ασκήσεις, δεν μας άφηνε να βγούμε διάλειμμα και για φαγητό μας έδινε 5 λεπτά.
Ένα μήνα αργότερα δεν είδαμε τον υπολογιστή στην τάξη. Τότε είδαμε τον κύριό μας να μπαίνει στην τάξη και χαρήκαμε όλοι πολύ. Άλλοι φώναζαν, άλλοι τον αγκάλιαζαν και άλλοι έγραφαν στο πίνακα <<Καλώς ήρθατε, κύριε>>. Ο δάσκαλός μας δεν ξαναέφυγε ποτέ και χαρήκαμε, γιατί δεν θέλαμε να κάνουμε πάλι μάθημα με τον υπολογιστή.
Από τη μαθήτρια Ισιδώρα Σ.
Από τη μαθήτρια Ισιδώρα Σ.
Ουφ, ευτυχώς!Γλίτωσε ο κύριος Πέτρος την ανεργία!:))
ΑπάντησηΔιαγραφήχεχεχε... ελπίζω να την γλιτώσουμε όλοι μας, γιατί με όσα ακούγονται το σενάριο της μαθήτριάς μου είναι το πιο light!!!!
ΔιαγραφήΠροτείνω να δοθεί δικαίωμα ψήφου στους εντεκάχρονους, μπας και δούμε άσπρη μέρα!
ΔιαγραφήΜη σου πω να κυβερνηθούμε κιόλας από 11χρονα... είδαμε και τους ενήλικες τι κατάφεραν!
ΑπάντησηΔιαγραφή