Το χρυσάφι που στόλιζε την Κλυταιμνήστρα και τις άλλες καλοκυράδες των Ατρειδών προερχόταν από κοιτάσματα της Αιγύπτου και της Μεσοποταμίας.
Ενώ οι δέσποινες της μυθικής Ιωλκού στη Θεσσαλία προμηθεύονταν την πρώτη ύλη για τα περίτεχνα χρυσαφικά τους από περιοχές που διέθεταν χρυσοφόρους ποταμούς, ενδεχομένως από την Κολχίδα. Με λίγα λόγια, Ατρείδες και Αισονίδες ψώνιζαν από άλλες αγορές, είχαν διαλέξει ξεχωριστούς χρυσοχόους.
Στη διαπίστωση αυτή κατέληξαν Γάλλοι επιστήμονες με βάση μια ειδική έρευνα πάνω στα υλικά από τα οποία είναι κατασκευασμένα χρυσά σκεύη και κοσμήματα. Μέσα από αυτή την έρευνα τεκμηριώνονται οι δρόμοι του χρυσού και των σπουδαίων επενδύσεων της εποχής, οι εμπορικές σχέσεις και οι ανταλλαγές αγαθών. Σε ,τι αφορά τον χρυσό της Ιωλκού, το ζητούμενο, σύμφωνα με την αρχαιολόγο Βασιλική Αδρύμη-Σισμάνη, είναι η επιβεβαίωση του μύθου της Αργοναυτικής εκστρατείας.
Η κ. Αδρύμη, διευθύντρια του Αρχαιολογικού Ινστιτούτου Θεσσαλικών Σπουδών, ασχολείται χρόνια με την προέλευση του χρυσού των κοσμημάτων που βρέθηκαν στον μυκηναϊκό τάφο στο Καζανάκι Βόλου.
Οι χίλιες χρυσές ψηφίδες τους έδειχναν πως είναι πιθανόν να προέρχονται από την Κολχίδα. Γι' αυτό έστειλε δείγμα τους στα εξειδικευμένα εργαστήρια του Μουσείου τού Λούβρου, όπου διαπιστώθηκε ότι ο χρυσός είναι ποταμίσιος, ακριβώς όπως και της Κολχίδας. Επίσης, εξετάστηκε σε σύγκριση με αντικείμενα από την αρχαία Κολχίδα (Γεωργία) και βρέθηκαν στοιχεία κοινής, πιθανώς, προέλευσης. Για την ασφαλέστερη εξαγωγή συμπεράσματος ζητήθηκε ένα μεγαλύτερο δείγμα από τη Γεωργία, το οποίο λόγω του πολέμου και άλλων προβλημάτων δεν μπόρεσε να σταλεί στο Παρίσι.
Ωστόσο, προ καιρού ήρθε συνεργείο του Λούβρου στο Εθνικό Αρχαιολογικό Μουσείο και εξέτασε χρυσά από τις Μυκήνες και την ευρύτερη περιοχή της Αργολίδας. Αυτά διαπιστώθηκε πως δεν είναι κατασκευασμένα από ποταμίσιο χρυσό, αλλά από κοιτάσματα της Αιγύπτου και της Μεσοποταμίας. Οι Γάλλοι επιθυμούν να συνεχίσουν την έρευνά τους σε μυκηναϊκά ευρήματα από την Πύλο. Κι αν οι Γεωργιανοί καθυστερήσουν κι άλλο, η έρευνα θα στραφεί σε γειτονικές χώρες, όπως η Βουλγαρία και η Ρουμανία, που διαθέτουν επίσης πλούσια χρυσά ευρήματα της ίδιας εποχής.
Ο λόγος που επιμένουν στις αναλύσεις του χρυσού είναι για επιβεβαιωθεί αν οι Αργοναύτες ξεκίνησαν το μακρινό και επικίνδυνο ταξίδι τους στην Κολχίδα με μοναδικό σκοπό να βάλουν στο χέρι το χρυσάφι της. Σε αυτή την περίπτωση επιβεβαιώνεται ο μύθος της Αργοναυτικής εκστρατείας. Και το Χρυσόμαλλο Δέρας δεν είναι παρά μια κοινή «προβιά» που συλλέγει τον ποταμίσιο χρυσό και κινεί το εξαγωγικό εμπόριο του Καυκάσου.
Μέχρι να ολοκληρωθούν οι έρευνες αυτές, η ανασκαφέας της μυθικής Ιωλκού, Βασιλική Αδρύμη, φροντίζει για τη στέγαση των ευρημάτων της.
Τα δύο μέγαρα (πιθανώς παλάτια στα οποία ζούσε ο Ιάσονας) με τα ευπαθή δάπεδα από ασβεστοκονίαμα, τις πήλινες εστίες και τα αγγεία που βρίσκονται in situ κινδυνεύουν.
Η κατασκευή δύο στεγάστρων για την προστασία των ευρημάτων της αρχαίας Ιωλκού έχει κριθεί ήδη αναγκαία από το Κεντρικό Αρχαιολογικό Συμβούλιο. Επέστρεψε, όμως, στο τραπέζι του ΚΑΣ για μια μικρή μετατροπή της μελέτης ώστε να μην «πατούν» οι πάσσαλοι επάνω σε αρχαία. Η τροποποίηση εγκρίθηκε κι έτσι μπορεί να αρχίσει το έργο, κόστους 2 εκατ. από το ΕΣΠΑ.
Πηγή: Ν. Κοντράρου-Ρασσιά, Ελευθεροτυπία
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου