«Γρίπη» της ασφάλτου με χιλιάδες θύματα.

 Πρώτη φορά μετά το 1982 καταγράφτηκε στην Ελλάδα μείωση στα θανατηφόρα τροχαία δυστυχήματα κατά 7,1% και στον αριθμό των νεκρών κατά 6,2%.
 Συγκεκριμένα, το 2009 είχαμε 100 λιγότερα ατυχήματα και 96 λιγότερους νεκρούς, σε σχέση με το 2008. Στους σοβαρά τραυματίες παρατηρήθηκε μείωση κατά 11,6%, ενώ στους ελαφρά η μείωση ήταν μόνο 2,7% με τον αριθμό τους όμως να παραμένει μεγάλος, 16.683 άτομα. Οι μειώσεις δεν κυμάνθηκαν ομοιόμορφα σε όλες τις περιοχές της Ελλάδος, αλλά υπήρχαν και νομοί όπου διαπιστώθηκαν σημαντικές αυξήσεις είτε των ατυχημάτων είτε των παθόντων
Η αξιολόγηση έγινε από το Πολυτεχνείο Κρήτης και συγκεκριμένα απ' τον Κ. Ζοπουνίδη και τους καθηγητές Μιχ. Νικολαράκη και Μιχ. Δούμπο.
* Για τον εντοπισμό των επικίνδυνων νομών χρησιμοποιούνται 18 κριτήρια, τα οποία προκύπτουν από το συνδυασμό κάθε είδους ατυχήματος (θανατηφόρα, σοβαρά, ελαφρά) και κατηγορίας παθόντων (νεκροί, σοβαρά, ελαφρά τραυματίες) ενός νομού προς το αντίστοιχο σύνολο της χώρας σε σχέση με τον πληθυσμό, τα κυκλοφορούντα οχήματα και το μήκος οδικού δικτύου του κάθε νομού. 
*Οι ίδιοι διαπιστώνουν ότι η Ελλάδα είναι από τις λίγες χώρες της Ε.Ε. που δεν έχει πετύχει σημαντικά αποτελέσματα και δεν έχει κάνει ουσιαστική προσπάθεια για την επίτευξη του στόχου της μείωσης των νεκρών από τροχαία ατυχήματα.
Το μέτρο της απόσυρσης.
Η απόφαση για κατάργηση του μέτρου της απόσυρσης των παλαιών αυτοκινήτων μόνο για βραχυπρόθεσμους οικονομικούς λόγους ήταν εσφαλμένη, γιατί από άποψη οδικής ασφάλειας είναι ολέθρια. Συνεχίζουν να κινούνται στους ελληνικούς δρόμους αυτοκίνητα παλαιάς τεχνολογίας, χωρίς σύγχρονα συστήματα ασφαλείας, κακοσυντηρημένα, ρυπογόνα κ.λπ.
Ενα θανατηφόρο ατύχημα να προκαλέσει μόνο ένα από αυτά, αναλογιστήκατε τι οικονομικές επιπτώσεις θα έχει στο σύστημα υγείας, στις ασφαλιστικές εταιρείες, στις συντάξεις, στις αποζημιώσεις κ.λπ.; Οσον αφορά στο οικονομικό σκέλος, θα μπορούσαν να κληθούν να συνδράμουν και οι ασφαλιστικές εταιρείες, που τελικά θα βρεθούν ωφελημένες.
Για να γίνει κατανοητό πώς αντιμετωπίζεται η τόσο παραγκωνισμένη οδική ασφάλεια θα αρκούσε μια σύγκριση με τη διαχείριση που έγινε για τον ιό της νέας γρίπης, δηλαδή διαρκή τηλεοπτικά μηνύματα, φυλλάδια, εμβόλια, συζητήσεις, εκπομπές με τζίρο εκατομμυρίων ευρώ και τελικό απολογισμό περίπου 130 νεκρούς. Αντίθετα, στους δρόμους θυσιάζουμε 1.500 άτομα κάθε χρόνο και δεν συμβαίνει τίποτα από τα παραπάνω. Μήπως στο μέλλον έπρεπε να δούμε με τον ίδιο τρόπο και τους χιλιάδες θανάτους στην άσφαλτο και με δεδομένο ότι εδώ "εμβόλιο" δεν υπάρχει;
Συμπερασματικά σημειώνουν επίσης: «Εντοπίσθηκαν οι περιοχές που έχουν πρόβλημα ατυχημάτων και η απόδοση της τροχαίας δεν είναι ικανοποιητική. Στις περιοχές αυτές πρέπει οι αστυνομικοί να είναι αυστηρότεροι με τους οδηγούς και τα όρια ανεκτικότητας να είναι μηδενικά.» Πρέπει να ενισχυθεί το ανθρώπινο δυναμικό των υπηρεσιών τροχαίας, περισσότερες περιπολίες και αυτοκίνητα στους δρόμους, ποιοτική αναβάθμιση του προσωπικού και κίνητρα για αποδοτικότερη εργασία.
Πρέπει ακόμα να επισπευσθεί η δημιουργία γενικής γραμματείας πρόληψης τροχαίων ατυχημάτων για τον καλό συντονισμό όλων των εμπλεκόμενων φορέων και για να δώσει οδηγίες στις κατευθύνσεις που χρειάζεται. Πρέπει να γίνει για το υπόλοιπο του 2010 ένα μεταβατικό συμπληρωματικό σχέδιο αντιμετώπισης των ατυχημάτων μέχρι να εκπονηθεί και εφαρμοστεί το νέο στρατηγικό σχέδιο οδικής ασφάλειας 2010-2015, γιατί κάθε μέρα είναι σημαντική και δεν πρέπει να χάνεται πολύτιμος χρόνος στην κατεύθυνση αυτή.
Κάθε χρόνο 100 λιγότεροι νεκροί
Για να επιτευχθεί τόσο ο στόχος της μείωσης των νεκρών κατά 100 κάθε χρόνο μέχρι το 2014 πρέπει να εκπονηθεί και εφαρμοσθεί συγκεκριμένο σχέδιο που θα προβλέπει ανά περιοχή και κατηγορία ατυχήματος τις μειώσεις που πρέπει να γίνουν και τους επιμέρους στόχους.
Ανεξάρτητα από τα έργα που πρέπει να γίνουν για τη βελτίωση του οδικού δικτύου τα οποία είναι μακροπρόθεσμα και την επανεξέταση του μέτρου της απόσυρσης των παλαιών αυτοκινήτων για την ανανέωση του στόλου και την κυκλοφορία ασφαλέστερων οχημάτων, η κατάσταση για τη μείωση των ατυχημάτων πρέπει να αντιμετωπισθεί με τα σημερινά υπάρχοντα δεδομένα, λαμβανομένης υπόψη και της οικονομικής κρίσης.





































Του Γιάννη Λυβιάκη                      Πηγή: Ελευθεροτυπία